ดาวน์โหลดแอป
43.71% 渡魂灵 / Chapter 299: 第十五章

บท 299: 第十五章

“念容,过来。”花容朝着项念容招手,“别一过来就闹腾你舒雅姑姑。”

  项念容搂着项舒雅的脖子,死活不下来,“不,不要嘛。念容还想跟舒雅姑姑多亲近亲近呢。”

  “念容...”花容眉头微蹙。

  “没,没事的。”项舒雅笑了笑,“我也想和未来这个天下第一美人多亲近亲近。”

  花容舒展眉头,无奈道,“好吧。”

  随后又叮嘱项念容,“别折腾你舒雅姑姑。”

  “知道了,知道了。”项念容不耐烦的应着,小脸在项舒雅身上蹭着,活像一直调皮的小猫,惹的项舒雅咯咯直笑。

  “最近怎么样了?”项子喻想了想,问道。

  “挺好的。”项舒雅回,“这样平静挺好的。”

  “嗯。”项子喻回了声,便不再说话。

  坐下来喝了一会茶,项念容便坐不住,四处蹦哒着,要去外头的古树上祈愿。

  “去吧,去吧。念煜和她一起,照顾一下妹妹。”花容倒也不阻拦,任由她活蹦乱跳的。

  “是,母后。”

  项念煜应下,正准备拉项念容手离开,花容忽然看向坐在一旁动都不动的项子喻,“你陪他们一起去。看着点。”

  项子喻伸了个懒腰,显然没有太多想法,并不想动,只想赖在花容身边。

  “他们自己去就好了,都七岁了,能出什么事?外头还有宫女太监呢,李嬷嬷也在呢。”

  花容蹙眉,只好如实的说,“你去陪陪。我和舒雅有些话要说。”

  项子喻看了看花容,略过几分担忧,妥协似的起身,“好吧。”

  说着,簇拥着两个小家伙离开。

  “容儿。”项舒雅轻轻的唤了一声,不知道花容想要和自己说什么。

  “我知道了。”

  过了好久,花容哽咽着说,“我都已经知道了。”

  项舒雅一怔,心下有些发慌,自己在这寺庙里太久,并不知道宫里发生的事。

  “知道...什么了?”小心翼翼的试探。

  花容红了眼眶,深深的看向项舒雅,“这些年,你恨过我吗?”

  项舒雅更慌了,“说什么呢?什么恨不恨?容儿你在说什么,我怎么听不懂?”

  “冰凌。雪山。”花容咬着嘴唇,防止自己哭出声来,“他们死在雪山了!是因为要帮我找冰凌!”

  项舒雅愣住,浑身发寒,如同坠入冰窖,全身的血液也凝固起来。

  “你知道了...”

  “嗯。都知道了。”

  项舒雅苦笑两声,硬生生的红了眼眶,“我还以为项子喻能瞒你一辈子,没想到这么快就知道了...”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C299
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ