ดาวน์โหลดแอป
14.03% 渡魂灵 / Chapter 96: 第十二章

บท 96: 第十二章

花容不可置否的点点头:“那小偷阿就是个纸老虎,中看不中用,我呢就三下五除二把他给打趴下了。”

  项子喻听的心惊胆战,自己从茶楼上看到的小偷可不是这样的...虎背熊腰,身手敏捷,一看就是个练家子...

  “对了,公子你怎么在这?”花容疑惑的看着正在发神的项子喻。

  “我?”项子喻堪堪回神,讪笑道:“路过...路过,纯属路过。”

  花容“哦”了一声,“那公子继续路过吧,我就不打扰了,露儿还在摊子那等我呢!”说着,就摆摆手大步流星的离开。

  项子喻望着花容离去的背影僵硬的拜拜手,直到走远了,才哎呦一声叫出声来,扶着自己的腰,眉毛眼睛都皱在一块去,真是赔了夫人又折兵...早知道,他就不跳楼过来了!

  ......

  “小姐!小姐!”华露吸溜着鼻子,红着眼眶看着快步走来的花容,“小姐,抓住小偷了没有?受伤了没有?钱拿回来了没有?都怪华露不好,一没拿稳,就被小偷抢去了!小姐,你说这长安怎么这个样?光天化日之下,竟然敢大街上直接抢劫?!还有没有王法了?!”

  “好啦,好啦。”花容宽慰的拍拍华露的肩头,扬扬手中的银票,“瞧瞧,这是什么?本小姐出马,怎么可能有无功而返的事?!”

  “钱!”华露一声惊呼,两眼放光,小心翼翼的拿着又胆战心惊的左右张望一番,谁知道还会不会有胆大包天之徒?

  捻了捻,数了数,哭丧的脸瞬间笑容满面,收到怀里,呵护似的轻轻拍了拍,“我家小姐是谁?!堂堂武状元的妹妹,小姐出马,管他是谁,都不是小姐的对手!”

  “那是!”拿回了钱,花容也高兴,不过也没有太过得意,“小声些,今个闹出这么大动静,别在大街上囔囔阿哥的名字,防止有心人听到,然后再传到阿哥的耳朵里去,到时候你我吃不了兜着走。”

  “知道,知道。”华露连忙噤声,转而小声道:“小姐,刚刚发生了一件喜事。”还未说出来,华露便情不自禁的笑了笑。

  花容笑问:“什么喜事?让你都笑的合不拢嘴?难不成刚刚卖了扇面赚了钱?”说着,两眼刷刷的放光。

  华露撇了撇嘴,“小姐,你怎么就知道钱阿?没有卖扇面,也没有赚到钱。”

  花容懒洋洋的“哦”了一声,兴致瞬间失了一半,走到摊子旁,瞧着日头偏西,“有了作画的钱,这几日就不用出来了,收拾了吧,趁阿哥回家之前回去。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C96
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ