ดาวน์โหลดแอป
49.56% 渡魂灵 / Chapter 339: 第五十五章

บท 339: 第五十五章

李嬷嬷担忧说,“清阳曹氏怕是这次来是关于花二公子的事。”

  花容叹了口气,“要不然也不会如此犹豫不决,多次徘徊而不敢进。怕也是不愿前来丢这个脸面,但又迫于花子豪,又不得不来。”

  李嬷嬷现实的问,“娘娘打算怎么办?这花二公子,若是按老奴的看法,里正都是绰绰有余,都是便宜他了。”

  “本宫也明白。”花容有些为难,“且走一步看一步吧。”

  不一会,清阳曹氏便被带进来,进来时神情有些慌张紧张,全然没有第一次的落落大方,姿态平常,行礼时差一点跪下,害的花容险些以为她一上来就准备跪求,有些无措。

  不过往日的教养支撑着曹氏,行礼后落落大方的起了身。

  花容当即邀请她坐下,李嬷嬷倒了两杯茶水,便退到一旁。

  简单的寒暄一会,随意的聊上几句。

  曹氏终于有些支撑不住了,握着茶杯的手指泛白,脸上也没有什么血色,一双嘴唇上下颤抖着,像是落水的人遇风而浑身发抖,眼底满是纠结犹豫以及痛苦。

  “娘娘......”

  曹氏忽的抬头,花容以为她要开始说了,正准备耐着性子听着,谁知曹氏一咬牙,竟然是起身告辞离开。

  “臣妾想起家中还有要事,便...便先行告辞离开。”

  花容愣了几秒,对曹氏的决定有些出乎意料,下意识的“嗯”了声。

  曹氏再次行礼,匆匆离开。

  刚要踏出房门,花容攥着茶杯,想了想,还是开口唤住,“你这次来是不是有事想要求本宫?”

  曹氏身子骨一僵,便直勾勾的僵硬在原地,有些蜷缩的后背陡然绷直,笔直的,透着阳光,花容看的出来,她在发抖。

  花容决定给她一次机会,“说说吧,什么事?”

  曹氏突然极为轻的哽咽一声,突然转身跪倒在花容跟前,泪流满面,却也没有不顾及场合号啕大哭起来,只是喃喃的唤了声,“娘娘......”

  花容叹了口气,看着模样,怕是受什么委屈了。

  “到底怎么了?嬷嬷把曹氏扶起来。”

  刚发完话,李嬷嬷还未来的上前,曹氏猛地抓住花容的衣角,咬着嘴唇,泪珠子大颗大颗的滚落下来。

  花容惊了下,连忙准备自己亲自搀扶,“到底怎么了?出什么事了?”

  话音刚落,曹氏突然哭出声来,极为悲痛的一声,随即通红着眼,急切又痛苦的哀求着。

  “娘娘,臣妾求你,求求你,救救臣妾和烨儿,求求你了......”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C339
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ