ดาวน์โหลดแอป
26.31% 渡魂灵 / Chapter 180: 第九十六章

บท 180: 第九十六章

“开了?”花容扬起一抹灿烂的笑容,伸手在空中晃动几下,“露儿,你在哪?”

  华露堪堪从桃花树开花这件事上回过神来,握住花容的手,“奴婢在这呢,小姐,先把外套穿上,外头冷。”无论发生什么,似乎花容的温暖是华露最在意的问题。

  说着,将外套给花容穿上,细心的打好领结,又将外套往花容身上裹裹,确定不会冷了以后,方才搀起花容的手。

  花容感受到掌心传递过来的温暖,“露儿,带我去看看桃花好不好?”

  华露“嗯”了一声,有些迟疑,却还是搀扶着花容朝着桃花树走去,一边陷入震惊,另一边警惕的环顾四周,总觉得有些怪异。

  “小姐到了。”华露搀扶着花容走到桃花树下,握着她的手去触碰桃花,就在刚要触碰到的那一刹那,华露忽然愣住了。

  这桃花...这桃花是用线缠绕上去的!什么鬼?!

  花容感觉自己的手中一片空白,只有习习而过的微风,愣了片刻,“露儿...怎么了?出什么事了?莫不是桃花太好看,看呆了吧?”

  “没...没有。”华露迟疑的回话,使劲的揉揉自己的眼睛,没错,是用白线缠绕上去的,虽然不明显,却能看的出来,这也就解释了为什么会跳过前奏直接开了一树的花。

  这是谁做的?

  这个想法刚在华露脑海中蹦哒出来的时候,便听见花煜的声音,“容儿。”

  “阿哥?”花煜的声音,花容最为熟悉,一听见便立即转过头去,也不顾什么桃花不桃花的了。

  花煜几步走到花容面前,揉揉她的头发,宠溺笑道:“怎么一大清早就起来了?还没有穿好衣服?可知道外头冷?”

  花容莞尔笑笑,缩进花煜的怀抱里,“容儿不怕,容儿有阿哥。抱着阿哥就暖暖的。”刚一说完,忽然想起什么,拉着花煜的手兴奋的说:“阿哥,桃花开了!桃花开了!”

  花煜淡淡的看了一眼,目光便一直落在花容身上,似乎这个世界除了花容便没有什么可以吸引到他的了,“开了,很漂亮。可是容儿诚心诚意的许愿,感动了这棵桃花树,所以才开了一整树的桃花。”

  花容笑弯了眼睛,“或许吧,也许是桃花树想让阿哥带容儿去南山游玩,它也好清静一些,这样容儿就不会日日来叨扰它了。”

  花煜莞尔一笑,“它怎么想的或许也只有它知道。”说着,花煜从桃花树上摘下一朵桃花,与其说是摘,倒不如说是将白线解开,取了下来。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C180
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ