ดาวน์โหลดแอป
41.08% 渡魂灵 / Chapter 281: 第一百九十七章

บท 281: 第一百九十七章

华露八岁跟着她,一直跟到十九岁,早已经情同姐妹,这些年,也算是相依为命,花容如何能够为了自己的苟活而利用华露的性命?

  而且...而且,她头上的簪子...她长大了,有喜欢的人了,等回去以后,便可以大婚,相夫教子,该是多么美好的事?

  “小姐!没时间了!”华露紧紧的握了一下花容的手,“小姐即使不为了自己,也要为了小皇子,奴婢这条命...心甘情愿...”

  说着,不等花容反驳,直接从头上取下一个白玉簪子,塞到花容手中,脸上扬起一抹笑容,“小姐,这是吕太医送奴婢的...麻烦你...帮奴婢还回去,便说...便说,奴婢和他有缘无分,望他日后遇良人,忘了奴婢。”

  “华露...”花容死死的拽着华露的手,硬是不松开,“我不去...你亲自还给她...不能去,华露,不能去...求求你了...不要去好不好...”

  华露笑了笑,“没事的,小姐。如果有来生的话...”哽咽一下,“奴婢还希望能遇到小姐,服侍小姐,如果可以的话,奴婢希望时间可以长一点。一辈子那样。”

  说完,与项子喻交换一个眼神,扒开花容的手,项子喻钳制住花容,华露将其外套脱下,自己换上,又将其头上的首饰取下,自己插上,华露和花容差不多高,从背面看,已经分辨不出来。

  “不能去...”花容哭喊着,腹部的疼痛也就越来越重,几乎能够要了她的命。她没有力气起来,去抓住华露,只能一遍一遍重复这样祈求的话。

  如果是为了孩子,她愿意牺牲生命,但是她不愿意让别人,让无辜的人,为了她们送死!

  在华露装扮的时候,那两个暗卫也有了结果,他们都知道时间不等人,至于是谁去送死,谁留下尽孝,项子喻没在意,也不愿在意,因为任何一种结局都是他不愿看见的!

  项子喻带着花容以及暗卫藏匿在一旁的林子里,因为他们还需要折回去寻马车,马背上颠簸,花容已经禁受不住。

  藏匿着,眼睁睁的看着追赶而来的刺客追杀假扮项子喻和花容的暗卫和华露。

  项子喻死死的捂住花容的嘴巴,不让她哭出声。否则功亏一篑,他知道华露对她的重要性,相当于另一个花煜。

  他明明说过要护她一生一世,结果,连同她最亲近的两个人都护不住,一个坠入山崖,另一个埋藏雪山。如今连同她,都快要支撑不住。

  他不知等她知道花煜死讯的时候会怎么样?他不敢想象。

  等刺客一过,刺客便折回取马车来带出血的花容,顺着另一条路,赶往南山。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C281
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ