ดาวน์โหลดแอป
57.45% 渡魂灵 / Chapter 393: 第一百一十章

บท 393: 第一百一十章

听武三解释,小环撇了撇嘴,也没有再继续埋怨下去。

  林欢等着着急,也顾不得其他的,直接开口询问,“怎么样?醒酒汤喝了没有?可还喜欢?”

  武三将见底的碗捧起来,咧嘴笑,“小姐,瞧瞧,都喝光了,少爷说特别喜欢,而且还特意点名以后都要喝这种醒酒汤。”

  林欢看着见底的碗,弯弯嘴角,喜上眉梢,“那就好。”

  小环跟着也欢喜,“小姐,都喝光了!奴婢就说嘛,少爷肯定会喜欢的!”

  林欢点了点头,眼中尽是欢喜雀跃,“嗯嗯。”

  武三有些为难的说,“只不过要麻烦小姐了,少爷以后可能都要点名喝这种醒酒汤。”

  林欢笑了笑,摆摆手,“这又什么麻不麻烦的,只要他喜欢就好。”

  武三松了口气,跟着高兴。

  小环看着见底的碗,有些失落,“早知道少爷喜欢,小姐就应该让武三告诉少爷,是小姐做的,这样少爷才能知道小姐的好。”

  “是啊!”

  武三跟着附和,“小姐,你是没瞧见少爷有多么喜欢喝这个醒酒汤,几乎没有停下来,一气喝到底。要是知道是小姐做的......”

  林欢打断,语气有些低沉,“怕是知道是我做的,连同喝都不会喝。”

  话音一落,小环和武三皆不言语,心里明了,怕是知道是小姐做的,躲都还来不及呢!

  “小姐......”

  林欢莞尔笑笑,收敛起悲伤,“我没事。他喜欢就好,若是以后他想喝了,喝醉了,你便同我说。只是别告诉他是我做的就好。”

  武三深深的叹了一口气,点了点头。

  小环宽慰说,“小姐也不必伤心,都说抓人一个男人首先要抓住他的胃,小姐现在已经开始慢慢抓住少爷,然后再一步一步来,假以时日,少爷定然是小姐的囊中之物。”

  林欢怔了怔,以往这些不耻也不稀罕听的招式,如今听来别有深意。

  “想要抓住一个男人就要先抓住他的胃......”

  小环肯定的点头,睁大的眼睛,满是坚定。

  林欢看着小环,也跟着坚定的点点头,“没事,慢慢来。”

  小环加油打气,“对!慢慢来!”

  转眼的功夫,天色黝黑。西边的瑰丽一一褪去,笼罩了一层漆黑。

  项念容下课回来,左找不到花容,右寻不到母后,差点没有把整个长乐宫给翻过来。

  “父皇!母后呢?!母后去哪了?”

  项子喻端着一本书冷静的坐在一旁,慢悠悠的翻两页,对于项念容的闹腾果然不见。

  “应该去宫门口接你欢儿表姐了。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C393
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ