ดาวน์โหลดแอป
91.02% 深海有鲛人 / Chapter 284: 285 缅怀

บท 284: 285 缅怀

“你以后不要和她在嘴上逞强。”慕尘打断沉壁,淡淡道:“以你的口才,你只有被她嘲讽的份。”

  对于慕尘的这句话,沉壁倒没有去反驳什么,因为她是真心觉得,清平的嘴,刁钻刻薄。

  “我让你准备的事都准备好了吗?”慕尘重新翻阅起手中文书,不冷不热的问道,“别给我出什么岔子。”

  “放心,绝对没问题!”沉壁很干脆的保证。

  “那就好,告诉他们,到时候本王可能下手非常狠,之后会再给双倍的酬劳。”

  “好!我这就吩咐下去。”沉壁离开书房后,慕尘又看了会儿文书,觉得有些乏累了,便倚在椅子上,仰头闭眼的捏着眉心。

  他很不喜欢争权夺势,可这些年,旁人口中的平步青云并不那么简单,他几乎没有一刻放松警惕。慕尘不知道自己为什么想变强的野心那么强烈,特别是在见到清平之后,那种梦想获得巅峰权势的信念更为强烈。

  明明当初来长安,只是为了博个功名,光宗耀祖,甚至效仿前人诗中潇洒。我本清都山水郎,天教分付与疏狂。曾批给雨支风券,累上留云借月章。诗万首,酒千觞。几曾着眼看侯王?玉楼金阙慵归去,且插梅花醉洛阳。

  慕尘展开一张画卷,安静且深沉的凝视着画上的女人,这个女子名唤作长欢,是他曾深爱过的人。

  慕尘至今还记得她临死前的模样,那么温婉敦厚的一个女人,而他,却没有让她过上一天好日子,如今他已权势到手,却只能通过一张小小的画卷缅怀思念。

  如果可以,他愿意放下现在拥有的一切,换她回来。

  正在慕尘沉浸在过往的伤沉中时,书房的门被敲响,门外传来温和的声音。

  “王爷,是我。”慕尘收起照片,揉了揉自己的太阳穴,恢复面无表情,淡淡道:“进来吧。”

  书房的门被打开,慕尘的正妃娴妃带着温柔的笑容走了进来,她将一杯茶放在慕尘的手边,轻声道:“王爷,喝杯茶吧,你都在书房看了快两个时辰的文书了。”

  娴妃是慕尘前些日子迎进门的,是陛下赐婚。

  “嗯。”慕尘淡淡应了一声,端起茶喝了一口,声音较为柔缓,“这种事以后让下人去做就可以了。”

  “没事儿,我比较熟悉王爷爱喝的茶的口感,我怕她们泡的,王爷不喜欢。”娴妃的说话声,至始至终都很柔和,不是那种阿谀奉承的腔调,而是很自然的将自己归类于慕尘亲近的那一类人,让人听觉,他和慕尘的关系很不一般。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C284
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ