ดาวน์โหลดแอป
37.76% 消失的15号楼 / Chapter 236: 第二十四章。负伤

บท 236: 第二十四章。负伤

冯一飞将手中的甩棍交给了唐梦蝶,毕竟这东西够长够硬,女生用比较“方便”。

  而他自己也是选择了一把足够长的西瓜刀,看样子应该是精钢所制。

  苏宇轩满怀期待的看着冯一飞问道:“我呢?飞哥!我呢?我用什么防身!”

  冯一飞的眼神呆滞了一下,随后从自己的包里拿出来了一双一次性方便筷子递给了他。

  苏宇轩那在手里一脸迷茫的看着他问道:“飞哥?这有什么用啊?用筷子戳死敌人嘛?”

  冯一飞装作一副若无其事的样子说道:“你不是喜欢吃嘛?我寻思给你双筷子,省着还得擦手!”

  听了冯一飞的解释,苏宇轩瞬间被雷到了,而唐梦蝶也是捂着嘴咯咯的笑了起来。

  “那请问这有什么用呢?”苏宇轩皮笑肉不笑的说道。

  “没什么用!”冯一飞说出这句话的那一刻苏宇轩恨不得杀了他,就是他打不过冯一飞,不然绝对打死他。

  “没什么用我怎么防身!”苏宇轩大喊道。

  话说到这个份上冯一飞也是终于忍不住的哈哈大笑起来。

  “哈哈哈,看你那个样子,能把你忘了嘛,真是的,来,我的好兄弟,拿着这个!”

  冯一飞从自己的身后掏出来了那根足足有半米长的棒球棍交到了苏宇轩的手上。

  苏宇轩握紧球棍在手上反复的挥舞了几下后便笑道:“我就知道飞哥对我最好了,不像某些人!”

  说这话的同时眼睛也是瞟向了那还在咯咯乐的唐梦蝶。

  而这个时候身后也是传来了一阵呯碰的作响声,虽然不知道是什么在逼近,但是可以确定的是肯定是来者不善。

  三个人死死的盯着黑暗处,希望可以看清到底是什么东西,但是当一只白骨脚出现在光线中的那一刻。冯一飞也是大大喊了起来。

  “走!走!走!跑起来!”冯一飞推搡着唐梦蝶,催促着他们赶紧离开,而自己则留下来断后。

  因为听声音肯定不止这一只,至少也有五只以上,这个数目对于他们这样的菜鸟而言已经算是“百万雄师”了。

  一只骷髅怪冲了上来,一个起跳直接蹦到了冯一飞的面前,张牙舞爪的样子着实让人看着害怕。

  但是害怕又有什么用,你说你害怕敌人也不可能因此饶你一命,所以反击才是最重要的。

  冯一飞双手握刀,用力一个斜砍,手起刀落见,那骷髅怪直接被锋利砍刀一分为二。

  那骨头的横截面平整且没有一丝的凹凸,可见这砍刀的锋利。

  但是如果真的这么好消灭,可能所有的惊险故事都会索然无味。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C236
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ