ดาวน์โหลดแอป
87.84% 消失的15号楼 / Chapter 549: 第三百四十四章。无题(今天我毕业了)

บท 549: 第三百四十四章。无题(今天我毕业了)

土一点点的盖住了唐梦蝶的身体,当最后一点容颜也紧跟着消失不见的时候,冯一飞居然有一种难以释怀的悲伤。

  虽然平日里总跟唐梦蝶有着大大小小的矛盾,但是当真的遇到了问题的时候,他们俩个也总是能做到相辅相成的存在。

  现在少了这么一个拌嘴的对象,冯一飞还真的感觉到了一种前所未有的寂寞。

  冯一飞并没有把那木铲子插在坟头,而是从不远处的移过来一株看起来娇艳欲滴的花朵栽种在了坟头上。

  “飞哥!节哀顺变,我们一定可以为小蝶姐报仇的,我知道现在问你这些不好,但是我还是要问,你又发现些什么了嘛?”

  苏宇轩的眼神有些飘忽,似乎是对于自己的问题真的觉得问的不合时宜吧。

  冯一飞对着那朵花深深的鞠了一躬之后转过头看着苏宇轩说道。

  “你也看到了,唐梦蝶的致命伤跟你是如出一辙的,按照你所说那匕首本来就属于她,那就是说有人夺了匕首杀了你,又杀了她。但是现在我有一个事情搞不懂!”

  冯一飞说着说着面露难色了起来。

  “什么事情?我感觉一切都很合理啊!”

  苏宇轩问道。

  “这么明显的事情你发现不了吗?为什么会有这么多的你,和这么多的唐梦蝶,显然从尸体的腐烂程度上看,所有人死去的时间都是不尽相同的,甚至差距能有半个月之久……”

  还没等冯一飞说完,苏宇轩就打断了他说道。

  “飞哥,你是说有人动了手脚?”

  冯一飞从兜里掏出了打火机,点着火之后就直接扔进了木屋中,没一会儿的功夫大火已经将木屋吞噬。

  “动手脚倒是不怕,最可疑的是为什么这么多死去的人死法都是那么的一致,甚至连身上的伤口都是一模一样的。”

  冯一飞若有所思道。

  “哎?你不说我还真没注意啊,你说有没有可能是穿越了呢?”

  苏宇轩又开始了自己无厘头的幻想,可是也就是这一句话点醒了冯一飞。

  “穿越?穿越!对啊!我明白了,可能就是因为这样才会出现这么多的尸体的。”

  冯一飞恍然大悟道。

  “什么啊?你再说什么呢?飞哥,我怎么有点看不懂你呢?”

  苏宇轩根本不记得自己刚才说了什么,本来就是他的随后一说的话,自己都没当真,没想到居然可以帮助冯一飞解惑,这样的组合真的是没谁了。

  “我推测不同空间的你们陷入了一个死循环里,似乎是需要用什么办法才能出去,所以只能不断的消灭自己的分身,你能懂我的意思吗?”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C549
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ