ดาวน์โหลดแอป
71.27% 浮白流年 / Chapter 258: 第二百五十八章 平静相见 各自心事

บท 258: 第二百五十八章 平静相见 各自心事

唐敬从长椅上缓过来,起身看着严馨,仔细观察严馨的状态:“你感冒了?”

  他说着往衣兜里翻去,手再伸出来时,却还是什么也没有,歉疚一笑:“来得太急,忘买了。”

  登机前还想着要买感冒药,可是等到了这里之后,只想着要来见严馨,见到她之后才记起来,她感冒了。

  严馨惊愣在原地,不知道该说什么,只看着唐敬嘴角的笑,半晌终于开口:“你坐了一夜的?”

  唐敬回答:“飞机,我半夜就到了。”

  严馨更是惊讶,咽咽唾液问:“那你......住在旅店?”

  据她所知这附件都是民宿,还有陪读的家长,除了书店和商店外,别的店面几乎没有,酒店更是离这里很远,而唐敬曾在这里待过三个月,肯定也是知道这一点的。

  唐敬含糊地说:“我反正已经到了,也见到你了,你感冒了,这里有些冷,去你宿舍吧。”

  严馨见唐敬冻得嘴唇有些发紫,点头说好,跟门卫道谢后,就率先出了门卫室,唐敬在她后面跟着。

  严馨裹着厚厚的棉衣,终于将前几天该穿却没有穿的厚衣服,都补了回来,她看看唐敬,见唐敬已经冻得流鼻涕,就想将自己的大衣给唐敬披上,心里的念头一闪而过,她在心里嘲笑自己幼稚,现在已经不是高中了,一件衣服就会引起许多误会,尤其是唐敬仍然有那层意思,所以他们更应该保持距离。

  出了门卫室后,两人走了一会儿,唐敬忽然停住脚步问严馨:“冷不冷?”

  初晨光线熹微,霜还未散,寒意虽不透骨却也让浑身一颤。

  严馨还未说话,唐敬就脱下外衣,包住了她露在外面的双手。

  严馨一愣,继而看着唐敬,这......她大衣过膝并不很冷,双手罩着一件西装,未免有些......矫情。

  偏偏唐敬丝毫不觉,就这样捂着严馨双手,自然地向前走。

  严馨急忙挣脱出来,弄得唐敬一惊。

  严馨刚要向唐敬解释,她想说“我不冷,你穿着吧”,可是她刚才的动作太迅速,如果再紧跟着解释,怕唐敬会很尴尬。

  谁知唐敬很快反应过来,问了一句令严馨哭笑不得的话。

  “它透风?”

  “不是。”严馨低着头回答,眼睛看着地面,没敢抬头对上那道灼灼目光。

  “既然不是为什么拿开?”唐敬问得轻松,也很理所当然,仿佛没有那层意思。

  严馨无言,没想好要怎么回答唐敬,而衣服又被唐敬覆在了她手上。

  唐敬当真是变了,以前的他,不会如此“胡搅蛮缠”。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C258
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ