ดาวน์โหลดแอป
38.67% 浮白流年 / Chapter 140: 第一百四十章 流言四起 闹中取静

บท 140: 第一百四十章 流言四起 闹中取静

江怡繁轻声问:“你以前就这样吗?那你上课回答问题,怎么不害怕呢?”

  严馨点点头说:“就是小学,初中,应该是初中吧,但最近好像更难受了。”

  “我回答问题,我当时只想拿分,拿到平时成绩,就没.....就忘了这件事了。”

  江怡繁听了严馨的话后,给她分析说:“也就是当你全神贯注时,完全忘了别人的目光时,你就不难受了,这些对你就没有影响了。”

  严馨不确定地点点头,应该是这样的。

  在课堂上回答问题时,她确实注意不到别人的目光,也不知道大家的目光,是不是都在自己身上。

  因为当时她脑子里只有高数题,或者是化学题,生物基因序列,对于别人的目光,当时心里是无感的。

  严馨想了想说:“我专心致志的时候,就不会感受到别人的目光。”

  江怡繁点点头,又犹豫地说:“可是,你总是忽视,那万一......”

  “万一什么?”严馨追问,她觉得江怡繁的话没有说完。

  严馨知道自己是猜不到“江怡繁要说的话的”,所以不用浪费时间去猜,还是直接问更简单一些。

  江怡繁没有像以前一样,一番道理娓娓道来,而是轻笑笑,对严馨摇了摇头。

  严馨只好放下这件事,而且她找到了解决问题的办法,只要转移注意力就好了。

  严馨又高兴起来,她觉得自己总是能破解难题,只要找到方法,那么对于“别人的目光”,她也就不放在心上了。

  从这以后,严馨走路速度陡然加快,比平时几乎快了三倍,步子迈得又大又急,头发都被她甩起来,扬得高高的。

  往往她从路上一过,几乎没有人能看清她是谁,熟悉的人来不及搭上一句话,陌生人看不清她的脸。

  严馨走路速度变快以后,她做事的效率,也随之提高,做事速度,也跟着加快。

  她夹着书本在路上走,几次和赵可擦肩而过,等赵可反应过来,严馨已经走出十几步远了。

  严馨不仅仅是走得快了,她走在路上时,也要求自己只做一件事,那就是专心走路。

  所以她越走越快,快到余白拽住她胳膊时,严馨都没反应过来。

  严馨突然被人拽住胳膊,一回头对上余白的脸。

  余白也对上严馨,半是惊喜、半是疑惑。

  他只觉得迎面匆匆走过来的这个人,好像是严馨,就一伸手拽住了,行为快于大脑思维,所以等他在心里懊悔时,已经对上了严馨的眼睛。

  “幸好幸好,真的是你?”余白惊讶地问,“怎么走得这么快?”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C140
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ