ดาวน์โหลดแอป
92.61% 景先生我就微笑的看着你 / Chapter 163: 清凉山游玩

บท 163: 清凉山游玩

“真可爱,小宝贝,你还在我肚子里的时候我就有想过,你出来了会是什么样子的”

  “原来女孩子,怀孕生子是这样的,是爸爸对不起你的妈妈”

  将墨西想着想着,又后悔了,自己为何当初做得这么绝?

  原来被人威胁的滋味是这样的,优优当年一定很不好受,我一直说要保护着她。

  可是却没有想到,她所有的灾难与不幸都是我带给她的。

  三年过去了。

  时光荏苒过得很快,月儿转眼间已经闭关有三年了。

  在这三年里,月儿在空间里受益良多,已经完全可以将身体与灵魂彻底分开,灵魂已经尝到可以离开肉身,离开这个时空。

  月儿走出了房间,经过这三年的修炼,月儿身上的气息比以前更加干净纯粹。

  人也比以前好看多了,皮肤更加的晶莹剔透,完美如玉。

  当月儿走到了大厅时,优优抱着孩子,正在跟亲人两个人交谈。

  “姐姐,你出关了”

  “月月,你终于出来了”

  而一个小女孩直接抱住了月儿大腿:“小月妈妈,你终于出来了,忆月好想你啊”。

  “忆月”,越来越好奇的看着优优。

  “这是我为当年那个孩子所取的,既然她回来了,自然还是用这个名字”

  “小忆月,来,小月妈妈给你准备了一个礼物。”

  月拿起一个银镯子,将他带到了忆月的手腕上。

  “小忆月记住了,这个手镯可是有魔法的,一定不能摘下哦”

  “它会代替小月妈妈保护你三次,三次之后再发生什么事情,你就要独自面对喽”

  月儿小声的对着小忆月的耳边轻轻说道。

  “姐姐,要不我们先用餐吧”

  “也行”

  月儿用完餐之后,提议大家一起出去玩。

  “月月我们去哪里玩”

  “清凉山吧,现在正好是夏天,去那里风景肯定不错。”

  “好,就去那里”

  月儿,优优,青青,忆月,下午就直接开车去到了清凉山。

  到了山下便开始大家自觉爬山。

  “看不出来这清凉山倒是风景如画,有着一股子清凉的感觉。”

  “到时不费它这个名字”

  “是吗?月月我也觉得”

  青云拿着水递给了月儿。

  “姐姐先喝一点水吧”

  “好”

  “大家先坐着休息15分钟,然后我们再去登山吧”

  “好,都听你的月月”

  “小忆月,倒是一点都不累,现在还东爬西爬的。”

  “小孩子嘛,都是这样的”

  月儿他们休息完了之后,又过了一个多小时才爬上了山顶。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C163
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ