ดาวน์โหลดแอป
95.56% 我的喵精小娘子 / Chapter 194: 第一百九十二章 言宝,你干什么呢?

บท 194: 第一百九十二章 言宝,你干什么呢?

榻上的胖团子听到他的声音,肉乎乎的身子先是僵了一下。

  然后猛地把头压在被子上,然后趴在榻上一动不动地装死。

  曲宸没料到她会是这样的反应,先是怔愣了一下。

  而后一抹笑意渐渐从他唇角荡漾开来。

  他掩唇低笑了一声:怎么办?好像有被萌到...

  抬脚往榻边走去。

  趴在榻上装死的苏言宝,肉乎乎的爪子紧紧捂住眼睛。

  听着曲宸离榻边越来越近的脚步声,在心里不住地哀嚎。

  如来佛祖,玉皇大帝,太上老君...

  还有各路我叫不上名字的神仙伯伯,叔叔,哥哥,姐姐,姨姨们...

  求求了,求你们保佑曲橙橙看不见我...看不见我...不见我...见我...我...

  耳边响起一道清冽的声音,似乎还带着些许笑意在里面,“言宝,你干什么呢?”

  苏言宝小身子又是一僵,赶紧缩了缩,尽最大的努力把自己团成一个圆滚滚的团子。

  曲宸见她还是不欲搭理自己,伸手在她脖子上轻轻挠了一把。

  苏言宝小身子一颤,蓦地一下翻过身来。

  四只小爪子紧紧缩在身前,眼睛眯成一条线,一副戒备的样子。

  曲宸低沉,带着笑意的声音又响起了,“言宝,你再不睁开眼睛,我可...”

  话还没说完,苏言宝倏地一下睁开了眼睛,恶狠狠地瞪着曲宸。

  做出了自以为最凶狠的表情。

  曲宸看着眼前睁着一双圆溜溜大眼,毛色粉白,娇憨可爱萌萌哒的小奶猫。

  忍不住伸手挠了挠她的头。

  苏言宝“啪”地一下,一爪子呼在曲宸的手背上,“喵~~”

  干什么,没看到我正生气呢吗?

  曲宸像是听懂了她的意思,收回了手。

  只默默坐在榻边。

  半晌,一句话也没说。

  渐渐地,苏言宝却心虚了,默默在心里检讨自己。

  是不是我刚刚打得太重,他难过了?

  要不...跟他道歉?

  抬头瞥了一眼曲宸,啃着小爪子。

  可是...明明就是他先挠我痒痒的...

  是他先错了...他应该向我道歉的...

  这样想着,脸上渐渐换上了一副理直气壮的表情。

  没错,就是应该他向我道歉的...

  皱了皱小鼻子,哼...

  曲宸并不知道苏言宝已经在心里默默给他定了罪。

  垂眸看着她静默了好一会儿,轻轻叹了一口气。

  这才开口,“言宝,你是怎么又变回去了?”


ความคิดของผู้สร้าง

晚安

next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C194
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ