ดาวน์โหลดแอป
21.71% 我的一天有48小时 / Chapter 310: 第五十六章 不要温顺的走进那良夜

บท 310: 第五十六章 不要温顺的走进那良夜

因为砂石的储热快,散热也快,沙漠的昼夜温差很大,正午和凌晨的温度相差能够达到三十多度。

  明明不久前还在烈日的暴晒下,入夜的时候又会开始感到寒冷。

  为了尽量避开沙漠中的蛇虫,张恒选择了一处比较高的地势生火,另外火光也能阻止一些食物链靠近顶端的食肉动物靠近。

  但是危险并非总是来自外界。

  张恒、贾莱和布鲁诺现在都围坐在篝火前,本来夜晚应该是弥补白天流失的体力最好的时间,可这时候三人却都不敢合眼。

  因为这同样也是动手最好的机会。

  白天的时候有NASA的人在几公里外盯着他们,很难做出太多举动,而入夜后先不说NASA的人是否也需要睡觉,能见度的大副降低,就算观察的人依旧敬业,也很难在远处掌握到这里的所有状况。

  火焰在夜色中跳动,木材在火光里发出噼啪声,除此之外四周再无其它动静,直到许久后一个声音才开口,低声道。

  “不要温顺地走进那良夜,

  老年应当在日暮时燃烧咆哮;

  怒斥,怒斥

  光明的消逝。

  虽然智慧的人临终时懂得黑暗有理,

  因为他们的话没有迸发出闪电,

  他们也并不温顺地走进那良夜……”

  “迪兰·托马斯,这是他写给他病危中的父亲的一首诗。”张恒道。

  “我一直以为这首诗是出自那部名为《星际穿越》的电影。”布鲁诺打了个哈欠,揉了揉有些惺忪的睡眼,白天的时候他的体力消耗了不少,尤其在吃过晚饭后能感受到明显的疲倦,但这时他也不敢闭上眼睛。

  “我很喜欢那部电影,也很喜欢这首诗,它和我们现在的情况很接近不是吗,”贾莱道,“我们参加每一轮游戏,都要面临被淘汰的风险,输掉游戏的结果就不用我多说了,大家都知道,所以不管是顺境还是逆境,不到最后一刻我们都不能放弃,毕竟我们都不希望被整个世界所遗忘。”

  “呃,老实说我倒是不在乎有什么人记得我,”布鲁诺耸了耸肩,“只是一想到以后再没法在我澳洲的豪宅里开派对,没法开着我的保时捷911在大学里约会靓妹,还有我的那部分财产要被我弟弟继承,我当然不想输……毕竟下一次投胎,我未必还有这么好的运气。”

  “那么你呢,又是什么在支撑着你经历过一轮又一轮的游戏?”贾莱将目光移向一旁的张恒,“既然大家都不打算休息,那不如一起聊聊天吧,毕竟留给我们的时间都不会太多了。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C310
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ