ดาวน์โหลดแอป
33.99% 我只想安静地打游戏 / Chapter 647: 第六百四十七章 第一天也是最后一天

บท 647: 第六百四十七章 第一天也是最后一天

“不……我不是死人……我还活着……”楚河惊恐万状的叫着,手还在自己身上乱摸,似乎是想要确定自己是不是真的已经死了。

  流云到是异常的大胆,伸手在楚河脸上扯了扯,不相信地说道:“他明明就是一个正常的活人,怎么可能是死人?”

  周文也看不出楚河到底哪里像是一个死人了,他的身体一切正常,心跳正常,体温正常,除了看起来思维有些迟顿之外,看不出他到底哪里像一个死人。

  可是如果楚河没死,实在难以解释,为什么他那么久之前就已经进入了黄泉城,却还说自己是今天才进的黄泉城。

  “你们不怕他魂飞魄散,永久的消失于天地之间,那就带他出城吧。”黄泉城主说着,竟然让开了路。

  “我们真的能走?”流云不信任的看着黄泉城主。

  他在社会上摸爬滚打了那几年,自然懂得人言不可信的道理,更何况说这话的还是一个次元生物,而且还是黄泉的主人,这可是真正的鬼话。

  “只要他自己不怕魂飞魄散,尽管走出黄泉城便是。”黄泉城主淡淡地说道。

  “楚教授,你怎么说,要不要和我们一起出去?”流云看向楚河问道。

  “我要出去,我不是死人。”楚河连忙说道。

  周文的眼睛却看着黄泉城主问道:“同样进入黄泉城,为什么我们不是死人,楚河教授却是死人?”

  黄泉城主却是似乎很有耐心,看了周文一眼回答道:“你们进城之时,黄泉鬼门关不是已经说的很清楚,黄泉城三大铁律,无人能够违背,既然他入城那一天没有能够活着走出去,自然就是已经死了。”

  “我没死……我真的没死……不要相信他……带我走……”楚河双眼赤红,精神状态很不稳定。

  这也怪不得楚河,任何人突然听到别人说自己已经是个死人,而且还说的有板有眼,旁人几乎都要信了,都会像楚河一样紧张。

  “楚教授,你别急,我相信你,跟我们一起出城。”流云拍着楚河的肩膀说道。

  周文虽然心中怀疑,可是也没有办法确定,楚河真是一个死人,犹豫了一下,看向楚河说道:“楚教授,离不离开这里,你自己选择。”

  “我跟你们走,我真的不是死人。”楚河连声说道。

  “好,那我们走。”周文眼睛盯着黄泉城主,脚步向着黄泉神座形成的门户外面移动。

  楚河和流云都跟在周文旁边,一起往门户外面走,同时都小心提防着黄泉城主,随时准备战斗。

  可是黄泉城主只是站在一旁看着,并没有要阻拦他们的意思。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C647
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ