ดาวน์โหลดแอป
95.79% 我不是汉献帝 / Chapter 296: 第三百零六章 破城

บท 296: 第三百零六章 破城

没有毁掉汉军的投石机,那面对汉军的投石机攻击吕蒙等人就只能生受着。吕蒙并不是没想过再次出城攻击,但面对三千手持连弩的元戎兵,出城的江东军连投石机的边都碰不到就全被射杀。更何况除了元戎兵外,原本是江东大将的周泰也带着三千重甲兵手持巨盾严阵以待。

  二十架投石机的一次齐射,就是在吴郡的城头下一场石雨,而面对汉军几乎无解的攻击,吕蒙只能选择在城头留下少量兵卒监视城外汉军动静,剩余的人则在城下躲避,只要汉军发起攻城,城下的那些人就会第一时间赶到城头守城。

  这是不是办法的办法,除此之外,吕蒙还有一个选择就是撤兵,光是被动挨打,哪有不失败的可能。但问题是吴郡对于江东意义重大,一旦丢失了吴郡,那就意味着大部分江东世家落入了朝廷的治下,虽然此时大部分世家的子弟都被孙权留在了建业,可世家的根基却是在吴郡。

  吴郡不能丢!而想要保住吴郡,当务之急就是毁掉城外汉军手里的二十架投石机,就算不能全部毁掉,哪怕只是毁掉一半,对守城也会有莫大的帮助。可汉军的投石机早已叫汉军防守的水泄不通,想要凭借武力毁掉难如登天。

  此时寒冬已过,春回大地,但站在城头的吕蒙却没有感受到丝毫的暖意。城外的汉军这些时日天天只是用投石机攻城,瓦解城中的军心士气,若是继续任由汉军这样攻击下去,大军迟早不战自溃。忧心忡忡的吕蒙苦思良策,却始终没想到一个妥善的计策。

  “都督,加件衣服吧,起风了。”身边传来一声关心的劝说,吕蒙回头一看,就见丁奉捧着一件披风站在身后。

  “有劳承渊了。”吕蒙没有客套,眼下虽是到了初春,但天气依旧寒冷,春风也不怎么拂面。

  “都督,若是当日末将……”

  “承渊,谋事在人,成事在天,你不必为此自责。而且你就算再自责,也更改不了现实。”吕蒙接过披风披在身上,嘴上劝丁奉道。为了不让丁奉再纠结此事,吕蒙转移话题的问道:“承渊,将士们最近的身体如何?眼下虽是初春,但天气依旧寒冷,提醒将士们莫要大意,若是叫着春风给冻着了,那可就……”

  看到吕蒙忽然盯着被风吹得随风飘摆的旗帜发愣,丁奉没敢打扰,话说一半忽然住口,很明显是想到了什么,这时候出声打扰,万一打乱吕蒙的思路可就不好了。

  “……或许值得一试。”吕蒙忽然自言自语的说道。

  ……


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C296
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ