ดาวน์โหลดแอป
99.54% 归途的路 / Chapter 440: 第469章 夜空中的星星

บท 440: 第469章 夜空中的星星

坐在车上一路菲儿显得很兴奋,天浩时不时给她介绍路过的夜景,西安是文化古都,有很多的历史古迹,天浩都一一给菲儿解答着。

  一个多小时终于到了天浩住的村子,菲儿好奇的问:“这是到哪儿了呢?”

  “到我住的这边了,我就住这个村子里。”

  “这就是传说中的城中村吗?我看什么人都有,挺杂的。”

  “是啊,这就是西安的城中村,来这儿住的人各种的,不过你别怕,有我呢。”

  “嗯呢,我不怕,嘻嘻。”

  走到村口天浩又有些犹豫,家里实在太简单了,不适合带菲儿去看,她肯定也住不了这里,停顿了一下,天浩想了想说:“菲儿,我给你找个酒店吧,房子你就不去了,条件很简单,你肯定不习惯的。”

  “天浩,我能从成都大老远的跑过来,我还怕你条件简陋吗?我就想去看看。”

  菲儿显得很好奇,天浩只好硬着头皮带菲儿去看看,进到村子里菲儿好奇的东看看西看看,她在成都从来没有见过这种村子。

  拐过一条漆黑的巷子,然后打开一扇门,天浩叮嘱道:“你小心点,楼道里很黑,我给你照着,一边走天浩一边给菲儿用手机灯照着。”

  到了三楼,天浩说:“我们到了。”

  掏出钥匙打开门,房间里一股淡淡的霉味儿,天浩打开灯有些不好意思的,菲儿反而安慰起天浩来:“你这挺好的呀,一个人住刚好,你这啥都买的有,平时还做饭吗?”

  天浩尴尬一笑:“偶尔做,最近太忙了没做,你坐吧,我给你拿瓶水喝。”

  菲儿乖巧的坐在天浩的床边,有些沉默,天浩把水递给菲儿说:“你挺失望吧,没想到我这里这么简陋,不是你想象中的样子。”

  沉默了一会儿突然菲儿“哇”的一声哭了起来,这可让天浩有些不知所措,天浩连忙问:“菲儿你怎么了?怎么哭了呢?”

  菲儿起身紧紧的抱住天浩,哭着说:“你怎么不早点告诉我啊,你是个傻子吗?你早说我可以帮你啊,我没想到你在西安吃这种苦,如果我这次不过来你是不是还不打算告诉我。”

  “我…我不想老让你帮我,我不想什么都靠你,我不想吃软饭。”

  一边说着天浩眼睛里也浸满了眼泪,他真的差点忍不住哭了,菲儿哭着哭着嚎啕大哭起来,天浩心慌的摸着菲儿的头说:“乖,不哭了,我现在不是好着呢。”

  “你好什么好呀,我可以帮你的,你就是不说,谁说你吃软饭,就算我们是朋友我也可以帮你呀,你为什么就那么计较呢。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C440
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ