ดาวน์โหลดแอป
61.26% 归途的路 / Chapter 270: 第295章 一触即发的战斗(往事清零爱恨随意)

บท 270: 第295章 一触即发的战斗(往事清零爱恨随意)

多少人独在异乡打拼,忍受着孤独和寂寞,一个人走完四季,冷暧自知,人生就这样,忍得住寂寞方能守得住繁华,听过这样一句话,高手都习惯于孤独作战,一个人的日子,不抱怨不诉苦,多年以后,即惊艳了时光又温柔了岁月,而你想要的,岁月都会还给你。

  早晨天浩起床,看着杨朵甜蜜的微笑,昨夜的压力和难过在他心里灰飞烟灭,又是美好的一天。

  他知道与其抱怨和放不下,还不如放手一博,奋斗个昏天黑地,收获个春夏秋冬。

  天浩去洗漱时,看见王小强在炒菜做饭,天浩好奇的道:“这么早做饭啊?”

  “是啊,媳妇儿饿了,要不你们也一起吃点。”

  “算了,我们洗漱完得上班去。”

  天浩有些想不通这儿的风俗习惯,早晨吃正餐,在天浩的老家,最多喝个豆浆或者喝个稀饭吃根油条,正餐他是吃不习惯的。

  和杨朵一起出门,陪她在路口吃了碗混沌,然后各自去上班,生活又在忙碌中充实着。

  在公司里,天浩也让自己变的阳光起来,让笑容挂在脸上,把阴霾藏在心里,他知道他需要的是努力。

  开完会,他去市区里回访,上次有个店天浩觉得该签了,他要去找老板文迪谈谈。

  到这家店时,老板娘文迪正准备去吃中午饭,天浩顺带的说了声:“文姐,一起吃个饭吧。”

  她回答道:“可以呀,我刚好和你聊聊。”

  由于请文姐吃饭,他也不好意思随意找一家餐馆,他找了一家比较雅致的中餐厅,两个人坐在靠窗的位置。

  天浩让文姐点菜,她人挺好,简单点了几个菜,天浩看了看菜单,价格不便宜,他就加了两个菜。

  等菜的时候,文姐轻声道:“小天,你有女朋友吗?”

  “我...我有呢。”

  “哎可惜了,我以为你没有呢,刚好我们店有个导师看上你了。”

  天浩被惊讶到了,一时不知说什么好,喝了一口饮料压压惊,他抬头看了看文姐的眼睛,回答道:“看上我?不可能吧,我现在可是一无所有,我才出社会一年不到呢。”

  文姐被天浩看的不好意思了,她故意望了一眼窗外,说道:“喜欢不一定要你有车有房呀,这个社会很现实,但也有真爱,有时候喜欢就是那种纯粹的喜欢。”

  文姐说的似乎很有道理,社会虽现实,但也有不那么世故的女孩。

  “文姐,谢谢你的好意。”

  她知道天浩有了女朋友,也没在继续说这个话题。

  菜上来了,天浩举起饮料杯道:“咱们喝一下,希望以后合作愉快。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C270
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ