ดาวน์โหลดแอป
38.28% 归途的路 / Chapter 168: 第190章 求签

บท 168: 第190章 求签

林梦在天浩怀里睡的像个婴儿一样,很安静。

  天浩喜欢欣赏她睡着的样子,听她呼吸的声音,看她长长的眼眸。

  天浩都不忍心打扰她,抱着林梦两个人静静的睡去。

  小城里的早晨,没有大城市的喧哗和吵闹,天浩住的这个地方只是偶尔能听见车声...

  醒来后的天浩静静的等林梦睡醒,只是不凑巧林梦电话铃声响了,把林梦吵醒了。

  林梦半睁着眼睛问:“几点了?我还没睡醒呢。”

  “九点多一点,你可以再睡会。”

  “你抱我再睡十分钟,我就起床。”

  天浩张开手臂,林梦又依偎在怀里,大概半小时的样子,林梦醒了:“睡好了,起床啦。”

  咬了一口天浩,林梦起来了,她去洗漱,天浩取消QQ空间的设置,发了条说说:“小城,早安。”

  等林梦洗漱完,带她去吃了早餐,林梦喝了一碗热热的豆腐脑,吃了一颗煮鸡蛋,两个香菇青菜包,吃完后她满足的说道:“吃的我饱饱的,这是我最近一段时间第一次吃早餐。”

  “我也是,在家也很少吃早餐。”

  回房间稍作休息,林梦缠着天浩道:“你带我出去转转,房间呆的好闷呀。”

  “我想想去哪儿?”

  略做思考:“我带你去庙里吧,顺便咱们求个签,那儿山顶能看到咱小城的全貌。”

  “庙里?好呀,我多少年没去过了。”

  “走,咱们现在就去。”

  出门,和林梦一路步行,路上往返的人络绎不绝。

  天浩牵着林梦终于到了,站在山顶,林梦开心的说道:“哇,这里视野好开阔,你们小城果然尽收眼底。”

  “看见没?远处的那座高山,最高的那座,那里就是我的老家,我小时候出生的地方。”

  “看着好远啊,怪不得你说回老家没信号了。”

  “是啊,从小城回去可远可远。”

  陆续有好多人从庙里出来,也有进去的,天浩说:“走,咱也进去。”

  进庙后,天浩买了一把香,先在门口的两个烧香的地方和林梦一人点了三注香,拜了三下插上香。

  继续往里走,这儿空气里都弥漫着烧香和燃放鞭炮的味道。

  再往里走,就是大殿了,里面一座很大的金身菩萨,排队的人进去烧香跪拜。

  天浩带着林梦慢慢的排着队,到了天浩这儿,他先插上三注香,然后跪拜。

  林梦也学着天浩的样子跪拜完,走出大殿天浩说:“其实我刚许愿了。”

  “许的什么愿呀?”

  “不能说,说了就不灵了。”

  林梦嘟着嘴:“噢,这样啊。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C168
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ