ดาวน์โหลดแอป
49.75% 带着仓库到大明 / Chapter 1289: 第1292章 于谦悟道,语出惊人

บท 1289: 第1292章 于谦悟道,语出惊人

感谢书友:“深圳大屠夫”的万赏!

  感谢书友:“赤焰的噩梦疯”的万赏!

  ……

  男子有些难为情的道:“原先小的是在大市场干活,只是后来有了那个铁轨,小的就被辞了,现在就在城里找些杂活干干,别的不说,土豆倒是能吃饱。”

  那个铁轨于谦知道,只是没想到居然会遇到一个因为铁轨马车而丢掉饭碗的人。

  “那你恨兴和伯吗?毕竟是他让你丢掉了差事。”

  “不恨!小的感激都来不及呢!”

  男子看到女儿吃完了土豆,就用那粗糙的右手轻轻的擦擦她嘴上的黑灰,眼睛亮堂的道:“没有科学,小的儿子可找不到这等好的活计,一月两贯钱!”

  “一月两贯钱啊!”

  男子兴奋的道:“那些有经验的账房都嫌辛苦不愿去,我儿子却是胆大的,自己上门去找到了那个掌柜,随便算了本账,那掌柜的当场就开了两贯钱的报酬。”

  男子过于兴奋,那脚差点把桌子掀翻,他慌的抱着女儿起身后退,脚下的一双草鞋显得格外醒目。

  于谦拱拱手道:“尊父子父慈子孝,好人家!”

  男子这才敢坐下,然后涨红着脸道:“哪当得起您的礼,小的就是个大字不识的粗汉,就知道卖力气。”

  “那令郎是怎么识的字?”

  “说起这个还得要感谢太祖高皇帝和当今陛下他老人家啊!小的儿子还小的时候,社学还行,小的就一咬牙,把儿子送去识字读书,后来先生说什么字不行,考不上功名,不如回家帮衬一把,这才回家。”

  社学啊!

  朱元璋从小遭遇悲惨,所以恨官吏,恨权贵,但对百姓真的是不错。

  所以对于社学,他是大力推广,而目的很简单——让百姓有上升的渠道,至少不做睁眼瞎。

  于谦想起现在的社学,不禁有些迷茫。

  都变了呀!原先用于普及教育的社学,如今却变成了烂泥塘,补贴的钱粮不少都进了那些人的囊中。

  男子看到书信写好了,就摸出一个破旧的钱袋问道:“麻烦先生了,多少钱?”

  于谦一怔,随口道:“不要钱。”

  “那哪行呢?”

  男子有些慌张,他以为于谦是要狮子大张口,就摆手道:“那就算了,算了,小的不写信了。”

  这是小市民的胆怯,而源头在于哪里?

  于谦看看自己的一身青衫,这几乎是读书人的标志。

  百姓不敢惹读书人,否则……

  “什么时候读书人成祸害了?”

  一瞬间,于谦想起了马苏去和庄户一起挖坑的事。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1289
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ