ดาวน์โหลดแอป
83.85% 师父他总是不对劲 / Chapter 270: 第二百七十一章

บท 270: 第二百七十一章

这下忐忑不安的反倒换成了褚尘之自己。

  不知为何,他忽然就有些不想听她说话了。

  “罢了,你既费尽心思隐瞒,为师又何必咄咄逼人地再追问下去,起来吧。”

  桃夭好不容易鼓起勇气,哪能就这么算了,机不可失时不再来。

  “不,师父,徒儿一定要说。”

  “为师乏了,你...”

  “徒儿很快就说完!”

  “桃夭!”

  “师父!”

  一番眼神的交汇僵持下,褚尘之绷着张脸弯腰俯身,柔和了脸色摸了摸她的脑袋。

  “好了,刚才是为师不对,你实在不必...”

  “师父,徒儿曾与师伯有三世情缘,因为某些原因,师伯失去了那段记忆,但徒儿还记得,所以...”

  “够了。”眉眼间尽是忍耐压抑,心底的怒意泛着滔天的酸苦,他愠怒地抿紧了唇线,放下手,背过身子,嗓音有不自觉的轻颤。

  “别说了,为师不想听。”

  褚小桃却梗着脖子不依不饶地追问,“师父,你为什么不想听?”

  她像是察觉到什么,但又不敢置信,所以只能这样试探着,可面前白衣拂袖,轻薄柔软的仙袍落在她的脸上,还未反应过来,人便已经消失在跟前。

  “师父!”哪有这样的,还逃跑!

  真是要气死了。

  起身从地上站起来,便循着气息找人。

  “师父?”书房没有。

  “师父?”莲花池也没有。

  “师父!”寝居来晚一步。

  最后好不容易追到他闭关的静心殿时,却被结界挡住。

  拍了拍那不透明的结界,他明显是要告诉自己不要接近。

  桃夭:“师父,你干嘛呀!”又气有觉得有点想笑。

  仔细深思,师父会有这样的反应,何尝不是一种吃醋在意的表现。

  正想着,结界中传来一声空谷幽兰般稳重的回话。

  “为师闭关几日,勿扰。”

  桃夭:“.....”借口找的也太烂了,闭关,你要真能在这个时候闭得下去关,我跟你姓!

  “师父,你闭关的话,那徒儿可以出去玩吗?”

  “随意。”

  “去琢光山师伯那玩也可以?”

  “......”

  “师父?”

  “近来术法可有长进?”

  怎么突然问她这个?想要蒙混过关?

  嘴角勾着一抹狡黠的弧度,桃夭回道:“自然是有的,只是还有很多不懂,得需师父亲自指点一番。”

  “如此...为师便放心了。”

  ???

  放心?

  放什么心?

  怎么感觉哪里怪怪的?


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C270
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ