ดาวน์โหลดแอป
45.96% 师父他总是不对劲 / Chapter 148: 第一百四十九章

บท 148: 第一百四十九章

当眼前有好吃的,褚小桃总是能把周围一切不喜欢所屏蔽,沉浸在自我的世界里欢乐开心。

  所以,当旁边那穿的跟个行走的金子似的少年看了她好几眼,甚至都轻咳了两声,想要引起她的注意力,都是无果,最终气到了自己,积郁成石,沉甸甸地压在心里,有些恼羞成怒了。

  但面上,他还算保持镇定,从容自若地端起眼前的酒盏,却是味同嚼蜡,明显心思不在这上面。

  上头,褚尘之一边与西王母有一搭没一搭地说话时,一边得空朝小徒儿这瞥了几眼,瞧见这一幕之下,觉得杯中清茶似乎都有些甜味。

  小徒儿是个吃货这点,在这一刻,他无比欣慰,瞧瞧,眼里哪还容得下那些妖艳贱货。

  这个词还是他搜刮小徒儿话本子时看到的,如今用来,却是顺嘴的很。

  众目睽睽之下,褚小桃还是知道要矜持一点,不能像往日里那样吃相不拘小节,免得给她仙尊师父丢脸。

  于是,她动作优雅地...像只小仓鼠,没半盏茶的工夫,便把比她脸还大的一个蟠桃吃的干干净净,面前的大碟子里完完整整一桃子皮,看得人目瞪口呆。

  若非碍于这位小仙子是清离仙尊的徒儿,坐在下位第七席的食神都想上前讨教一二。

  这姑娘真会吃,主要吃相还那么好看养眼,这可不是一朝一夕能养出来的。

  眼看着蟠桃会就这么慢慢过去一半,玉闵奕有些按捺不住,拂袖挡住脸庞饮酒时,目光扫了一眼下方后座席位的一位神色明显有些焦灼的男仙。

  男仙接收到他的视线之后,再次往殿门外瞧看。

  怎么还没来啊,不对啊,他已经把消息散发出去了,那位不可能还会无动于衷的啊。

  太子殿下好不容易交代他办的一个差事,可不能砸了,伏山君呐伏山君,你可千万要来啊。

  正想着,人就来了。

  “祖母,孙儿回来看你来了。”一声嘹亮的高喊,人未至声先到,坐在上位的西王母脸上从容的笑僵了僵,手抖地洒出些许美酒。

  一张慈祥温和的脸上溢出几分担忧。

  坏了,这瓜娃子怎么从蓬莱回来了。

  眸光一闪,顿时心中便划过很多念头,紧接着抓住某一重点,目光看向清离仙尊那位徒儿,明白了。

  定是又被某些人推出来当出头鸟试探,清离仙尊可不好得罪,得拦住那臭小子。

  话虽如此,到底还是祖孙俩,她了解她这愣头青孙子,她那愣头青孙子也料到了她会拦他,所以刚进殿门,只见一抹白光闪过,直接瞬移到褚小桃面前,手中的剑鞘撑在她面前的长桌上,力道之大,震得杯盏都倾斜歪倒。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C148
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ