ดาวน์โหลดแอป
86.01% 宝藏王国 / Chapter 404: 第四百三十二章 臭美……(求订阅!!!)

บท 404: 第四百三十二章 臭美……(求订阅!!!)

一时间,两个不可多得的绝色美女,面带微笑,眼含桃花,双手交叉放在小腹,两条修长的大腿微曲,侧落。

  挺直上身,粉色黑色的衬衣,绷紧的牛仔裤,配上举世无双的祖母绿配件。

  就这样,看着辰海,辰海顿时沦陷了,两眼空洞。

  又回到了刚才的场景,不过这一次是被两个沉鱼落雁的女子惊叹。

  口水滴落的声音都快有的时候,两女噗嗤一声,掩嘴而笑,倾倒众人。

  众人顿时纷纷脸色一红,自知刚才有些丢人了,就连岩师傅老院长这样看尽人生沧桑的也没有逃过。

  爱美之心人皆有之,辰海倒是无所谓,哈喇子都快流一地了,就是狼眼不挪开,这是自己的媳妇为啥还要舍不得看!

  至于别人看看就无所谓了,反正也看不走,两女穿的也算是严实,占不到便宜。

  心里还是有些小得意的辰海,直接揽着两女的蛮蛮细腰,温柔对视,送了一把狗粮,宣誓主权。

  秀恩爱很快就被朱大福无情的打破了,属于胖子的雄浑嗓音大声响起,嚷嚷着受不了。

  辰海无奈之下,把保险箱里面的最后一件物品拿了出来。

  夜里,朱大福的顶楼,落地窗已经被帘子挡住,在白色的水晶灯照射下有些泛着光晕。

  但是当最后的一件饰品挣脱桎梏,出现在众人的视野中央的时候,环境大变…

  翠绿好像布满了整个房间,透过水晶的光晕再一次通过了祖母绿,带着绿色的光线肆意而去,喷洒在房间的每个角落,还有众人的眼中。

  这是第三次回归寂静,也是第三次被惊叹了,还是依旧没有人舍得打破这个气氛。

  老院长接住了辰海递过来的饰品,一个手颤颤巍巍的拿着,一个手在下面托着,好像生怕掉落。

  在他手里握的是个玉如意,整体足足二十公分长,不到五公分的高度。

  这样的大小虽然在玉如意里面算不上大的,但是重要的在于材质,整体都是用的祖母绿的玉如意几乎没有。

  在玉如意的两头是微微发白的部分,象征着祥云,中间我的手柄是通绿,漂亮非凡,而且带着一丝贵气。

  “让我想起小时候,有一次在府衙大爷那里见到过一次这样的玉如意。”

  “老爷子有些身世啊。”朱大福说道。

  “什么身世!不值一提,旧地主罢了。想我见到的那个玉如意可是被当成了无上的宝贝,连我看一眼都不愿意。虽然比这个大,但是我还是感觉手头的这个更好。”老院长说道。

  “那是啊,老爷子,你知道这个值多少钱吗?”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C404
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ