ดาวน์โหลดแอป
73.49% 团宠四小姐 / Chapter 183: 第183章 潇潇5

บท 183: 第183章 潇潇5

衣诀翻涌,有人一把拽回了顾真,另一人正面刚上潇潇,可怜潇潇从未学过武,被人踹翻。

  远处灯火冉冉,顾妈妈踉跄着跑上来,抱着顾真哭起来。

  白隽冷飕飕盯着晏溪,晏溪毫无知觉,得意洋洋地道:“我就说我干得翻她吧。”

  白隽面无表情,蹲下身,缓过神来的潇潇眼神几乎仇恨地瞪着他。

  “你们这些外乡人……”她呛出血沫,恶狠狠地道:“多管什么闲事!”

  不管外乡人怎么多管闲事了,潇潇这事儿都是不能善了了。

  白隽和晏溪都没有说话,只有顾真扑过来,哭着打潇潇:“你为什么……为什么害我,我那么相信你——”

  村里人声音乱七八糟地串在一起,一脑股地涌进潇潇的大脑,她无处发泄的仇恨突然就找到临破口,她推开顾真,不紧不慢地站起来,掸落碎石。

  顾真脸上挂着泪珠子,终究还是有些害怕她。

  潇潇指着顾真,“你看这个人,有什么用处?死了不更好吗?”

  众人瞠目结舌,没料到素来文雅安静的潇潇能说出这种话。

  顾妈妈不可能让顾真受这委屈,当即把顾真拽身后,对着潇潇一巴掌呼过去。

  “啪——”的一声,清脆又响亮。

  潇潇脸上最后一丝情绪也消失,她盯着顾妈妈,无波无澜的眼神像是在盯着一个死人。

  她顿了顿,开口说:“姨。”

  顾妈妈:“别这么叫我!盛潇潇,我真是想不通我究竟哪点对不起你!”

  “你没有哪点对不起我,想不通也是一件很正常的事情,”盛潇潇炸了眨眼睛,一弯唇角,露出温软的笑来:“就像那个时候,我也想不通,我向妈妈求助,妈妈却把我当成垃圾赶出门,骂我打我……不让我回家,把这件事情告诉所有的人,好像我没有尊严,不需要被尊重一样。”

  “我好绝望呀,我去找那个男人,我问他为什么这么做,你们要不要猜猜,他是怎么说的?”

  盛潇潇温柔地说:“他说呀,因为我聪明漂亮呗。”

  “孩子之中也有比较的。”

  “而我恰好,是最优秀的那个。”

  盛潇潇收敛她那温柔到古怪的笑容,冷冷地道:“所以,因为我好,所以我被嫌弃了,你看——我变坏了,可是你们呢?”

  “一群人跟小羊羔似的,那么信任我,什么都跟我说。”

  “我才知道,原来原本的我那么可笑,变坏了——你们反而更喜欢我了。”

  “真奇妙。”

  看着众人的表情一点点变得受不了,厌弃,甚至恶心,盛潇潇的眼神忽然化作刀似的,往每一个人身上割着。


ความคิดของผู้สร้าง

最后一段所有人物,皆出自《房思琪的初恋乐园》

next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C183
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ