ดาวน์โหลดแอป
3.12% 农家小福女 / Chapter 109: 第一百零九章 生不出

บท 109: 第一百零九章 生不出

满宝就拿出小账本念给他们听。

  周五郎和周六郎存的钱一样多,毕竟俩人一直同进同出,赚的钱都是一样的。

  这不算不知道,一算,大家都吓一跳,周五郎自己存下的铜钱竟然有三千六百六十文了。

  周五郎自己都忍不住咽了一下口水,捂住激动的心脏道:“那,那我是不是再存一年就够娶媳妇了?”

  满宝羡慕得不要不要的,道:“娶什么媳妇呀,五哥,买肉吃啊。”

  “你除了吃还会想别的吗,我是男人,当然得娶媳妇了。”

  “可四哥还没娶媳妇呢。”

  “四哥要还完钱还不知道要到啥时候呢,我才不等他呢,”周五郎已经计划好了,“等明年我存够了五千钱,我就让娘给说亲,再一年我就可以成亲了。”

  “你想娶谁?”满宝很好奇。

  周五郎就摇头道:“不知道,看娘喜欢。”

  满宝:“……你那么热衷娶媳妇,我还以为你有喜欢的人了呢。”

  周五郎自有自己的一套想法,他道:“村里的妞都不好看,我都不要,我要从外头说,老六,等我娶了媳妇,你也得准备准备了,别不往心里去,我告诉你,只有娶了媳妇,你才算长大,日子才有保障。”

  周五郎道:“你看村东头的周六叔,他就是光杆一个,你看看他过的什么日子?你要是不娶媳妇,以后你也会变成那样的。”

  周六郎张大了嘴巴,打了一个抖道:“我不要!”

  满宝很好奇的问,“周六叔怎么了?”

  “你还小,你不懂,”周五郎不理她,冲她伸手道:“来,拿出六百文来给我。”

  满宝一边给他掏钱,一边问道:“你要钱来干嘛?”

  “那还能干嘛,当然是给自己买布料,买棉花了?”周五郎掰着手指头道:“我从小到大就没穿过新衣裳,我都快说亲了,今年过年说什么也要做一套新衣裳,还有新裤子,新鞋子!”

  周六郎眼睛大亮,叫道:“我也要,我也要!”

  大头大丫等全都意动起来,他们也存有钱的,虽然不多,但应该也能买一身布料了吧?

  家里除了满宝外,其他人都是经年不做新衣裳的,就是满宝,多数时候穿的衣服也都是钱氏的衣服改小的。

  周五郎和周六郎更甚,因为他们两个年纪最小,穿的都是哥哥们剩下来的衣服,等到前头三个哥哥都不怎么长个子了,他们便捡四哥的衣服穿,因为周四郎还会长。

  周六郎也从满宝这里取了六百文。

  大头和大丫也想,但一想,明天他们又不能去县城,便跨下肩膀来,不支取铜钱了。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C109
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ