ดาวน์โหลดแอป
3.2% 农家小福女 / Chapter 112: 第一百十二章 不和

บท 112: 第一百十二章 不和

很快,周四郎便也领着钱家三个舅舅来了。

  钱大舅和钱二舅沉着脸,进门便看向老周头,询问情况,而钱三舅则嚷嚷道:“还问什么问,我们家的闺女就这么被休回来,这是当我们是死人啊,大郎他们兄弟几个都在,直接上门去问,问问他们刘家到底是啥意思。”

  钱大舅瞪了他一眼道:“你少说两句,就是去,那也得商量好了再去。”

  “还商量啥,这事宜早不宜迟,留待明天更说不清了,到时候喜从他们刘家拿走的东西都得扯皮,趁着现在人刚回来,包袱都没拆开,直接拿去扔到他们刘家的脸上去。”

  一个族老抽了一口旱烟道:“这三舅的话糙理不糙,我觉着他说得有理,金哥你说呢?”

  老周头沉吟片刻,点头道:“今天是要去,但去了要做的事也得先列出一个章程来。”

  大家没意见,立时一言一语的讨论起来,首先得问清楚周家的目的。

  是接休书,还是硬要跟刘家过下去,或是和离?

  老周头没说话,看向小钱氏。

  小钱氏就蹑手蹑脚的进屋,对刚擦干眼泪的周喜道:“大妹,爹要我问你,你还要跟刘家过下去吗?”

  周喜咬着嘴唇没说话。

  满宝正坐在一旁,想也不想的道:“当然不过了,姐夫都是坏蛋了,大姐,休了他!”

  周喜要笑不笑,问道:“休了以后,我住哪儿,怎么过日子呀?”

  满宝:“当然是住家里啦,以前怎么过日子,以后就怎么过呗。”

  小钱氏看了满宝一眼,对周喜道:“这些事以后再说,爹总会有主意的,现在你只说,你到底还要不要和刘家的过下去?”

  周喜咬着嘴唇半响不说话,最后才攥紧了拳头道:“我们村的吴寡妇怀了他的孩子。”

  小钱氏一听就明白了,转身出去。

  周喜狠狠地松了一口气,很快小钱氏又进来,低声问她,“娘让我问你,他和吴寡妇的事有实证吗?”

  周喜摇头,她之所以会知道,还是偷听到婆婆和他说的话,周家人去问,他们当然不会承认。

  小钱氏有些惋惜,然后有些恨铁不成钢的看了她一眼,转身再次出去了。

  满宝听外面议论得那么热闹,非常想去凑热闹,但被周喜一把抓住,没能出去。

  周喜对幺妹苦笑道:“大姐有点怕,你在屋里陪大姐好不好?”

  满宝立即从心间升起一股豪情,她拍着胸脯和周喜保证,“大姐,你别怕,我保护你,我打架可厉害了,白善宝比我大都打不过我。”


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C112
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ