ดาวน์โหลดแอป
65.21% 中锋不死 / Chapter 262: 第九十六章 纽约街头的誓言

บท 262: 第九十六章 纽约街头的誓言

墨惜很累很累,他身上每一块骨头都疼得要死,每一块肌肉都仿佛要撕裂开一般,他感觉自己一旦合上眼,下一次醒来大概就会是三个月之后。可他又不想睡,一点睡意也没有,精神和肉体的冲突在此刻完全爆发出来。面对这种矛盾,墨惜的决定是,偷偷溜出去。

  在客场期间,任何球员不得私自外出,尤其是这还是总决赛阶段,身处于洛杉矶的尼克斯就更加注意这方面的事情了。

  墨惜还没走到楼下,在电梯间就看到一个鬼鬼祟祟的人影。

  墨惜心中一惊,米国的治安一直是被吐槽的存在,墨惜看到眼前的情景已经下意识地打算离开跑路了。可是就在他打算转身的瞬间,他感觉这个人影似曾相识,如此猥琐,似乎是

  阿里纳斯!

  墨惜轻轻地不带一丝声响的走了过去,在阿里纳斯肩膀上重重的一拍。

  “啊~”

  阿里纳斯发出一声杀猪一样的嚎叫,吓了墨惜一跳。

  墨惜赶忙将阿里纳斯直接按在角落里,说道:“闭嘴,是我,你这个胆小鬼!”

  阿里纳斯一听就来气了,说道:“你管我叫胆小鬼,当年。。。。。。”

  阿里纳斯话没说完就被墨惜堵了回去,墨惜一针见血地说道:“是不是想出去?”

  阿里纳斯一愣,一脸委屈模样的点了点头。

  墨惜志得意满的说道:“菜鸟,跟住咯。”带着一脸的嘲讽的笑意,墨惜打头离开了电梯间,阿里纳斯赶忙紧随其后。

  虽然不允许球员私自外出,而且现在还是凌晨两点,尼克斯的守夜人员还是默许了墨惜的行动,谁让这位爷才是老大,而且今天输了球,心情自然也就十分不好,加上平时墨惜生活十分自律,对于墨惜这个时候出去,人们还是放心些的,并没有上前阻拦。

  墨惜就这样带着阿里纳斯偷偷溜了出去。

  墨惜在洛杉矶生活了十四年,比起纽约和华盛顿,这里才是他最熟悉的地方,不过却也是最陌生的地方。洛杉矶的纸醉金迷意味着这里经常会出现一天一个样的情况,在这里长大的孩子们早早的就养成了某种混不吝的性格,比如阿里纳斯。

  墨惜和阿里纳斯来到街头的一处小小的篮球场,这里灯光昏暗,虽然不至于一副年久失修的样子,但也的确不能算是多好,只能说他还是能够很好的执行他篮球场的功能。

  墨惜悠悠地说道:“我记得当时我第一次见到你就是在这里,被三个人追着打。”


ความคิดของผู้สร้าง

受伤了。。。滑到了,右脚肿了,左膝破了,右手手肘直接磕在地上掉了块肉,可怜巴巴的求几张月票安慰一下好不好。

next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C262
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ