ดาวน์โหลดแอป
78.02% 一品江山 / Chapter 495: 第三三八章 射人先射马(下)

บท 495: 第三三八章 射人先射马(下)

  -

  陈恪笑眯眯望着他道:“我不需要证据,只要把这个猜测,告诉你那帮难兄难弟,你猜会是什么结果?”

  “大人,我和你无冤无仇,”莫问苦着脸道:“你干嘛要害我?”

  “我不介意自己的手下有骗子,但他骗的人不能是我。”陈恪淡淡道。

  “……”莫问被他逼得没法子,叹口气道:“大人,我绝对不会承认的。”算是默认了……

  陈恪这才笑起来道:“好了,谈一谈你为何没有离开武学院吧?”

  莫问知道警报解除了,心下一松,竟对陈恪生出些感激来,不禁暗骂自己贱格。但还是昂着头道:“狄元帅能从配军做到相公,学生不才,也有意效仿!”

  “可是,武学院都要完蛋了,你上错船了!”

  “不会的。”莫问眯着绿豆眼,笑道:“我对大人有信心。能靠动嘴皮子,就为大宋开拓四千里的人,一定会有办法让武学院起死回生的。”

  “哈哈哈……”陈恪放声大笑道:“千穿万穿、马屁不穿,滚蛋吧!”

  ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  下一个进来的,叫陈简之、字尚观,十六岁。小伙子生得英气勃勃,是十七人中最帅的一个。

  档案上说,他读过私塾、千里迢迢从湖南湘潭而来,才到武学院不到一年。

  陈恪问他,你家里知道你跑出来么?

  “不知道。”小伙子摇头道:“我是偷着跑出来的。”

  “为啥?”

  “我听了狄元帅的《满江红》,就着了魔。”陈简之面孔还很稚嫩,双目却满是坚决道:“我要跟着狄元帅,首辅燕云十六州,这才是男人该做的事!”

  “下面长毛了么,还男人。”陈恪笑骂道:“你不知道,如今好铁不打钉、好男不当兵?”

  “知道。”陈简之瞪睛望着陈恪道:“但他们是错的。契丹和党项人来了,一万个文官也没用,还得靠厮杀汉们保家卫国!到底谁重要?”说着小伙子还愤愤道:“就是因为他们整天这么说,大宋朝的好男儿都不当兵,我们才打不过契丹、党项!”

  “小伙子有见地!”陈恪就喜欢这样的小愤青。

  陈简之退下后,又进来个文文弱弱的青年,侍卫以为他走错地方了,道:“这里在面试,无关人员请回避。”

  “我,就是来应试的。”那青年轻声道。

  “进来吧,自报家门。”陈恪惊喜发现,这竟然是个地道的读书人。莫问那种读过两天书的,只能算是识字的流氓。所谓‘腹有诗书气自华’,真正的读书人,还得这位这样,从里到外透着文气。


next chapter
Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C495
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ