บท 31: แอปเปิลผลที่ 31 ณธีร์คนเดิม

นาฬิกาเรือนหรูถูกยกขึ้นดูเวลาหลังเจ้าของดวงตาสีดำสนิทยืนนิ่งตรงทางเดิน เห็นเลขาส่วนตัวกำลังนั่งพิมพ์งานอยู่ที่โต๊ะในช่วงเช้าที่ยังไม่ค่อยมีพนักงาน

7.30 น. โดยประมาณที่วันนี้ณธีร์เข้าบริษัทเร็วกว่าปกติ เพราะช่วงสายต้องไปดูงานกลับลูกค้าที่ต่างจังหวัดเลยอยากจะมาเคลียร์งานที่ค้างอยู่เมื่อคืนให้เสร็จ

ณธีร์เหลือบเห็นแม่บ้านที่กำลังทำความสะอาดอยู่ใกล้ ๆ เขาเดินเข้าไปพูดคุยถามคำถามบางอย่างกับเธอ

"สวัสดีครับคุณป้า"

"สวัสดีค่ะคุณณธีร์ มีอะไรให้ป้าช่วยรึเปล่าคะ"

"ผมมีเรื่องอยากจะถามนิดหน่อยนะครับ" "ได้สิ ถ้าป้ารู้ป้าจะตอบ"

"เอ่อ เลขาของผม เขามาเช้าแบบนี้ทุกวันเลยเหรอครับ"

"อ่อ คุณคับฟ้าเหรอคะ ใช่ค่ะ! แกมาเช้าแบบนี้ทุกวันตั้งแต่เจ็ดโมง มาถึงก็คอยเปลี่ยนแจกันดอกไม้ในห้องทำงานคุณณธีร์ จัดระเบียบโต๊ะทำงาน ทำความสะอาดต่าง ๆ ในทุก ๆ เช้า คุณณธีร์ไม่ทราบหรอกเหรอคะ"

"..."

ความรู้สึกผิดก่อเกิดขึ้นอยู่ในใจ แสนจะหนักอึ้ง ถ้าณคุณไม่พูดเตือนสติ ณธีร์คงไม่มีวันตาสว่าง เขาคงทำงานจนหลงลืมสิ่งสำคัญที่อยู่ตรงหน้าและคนรอบข้าง