บท 17: แอปเปิลผลที่ 17 ความสุขมักจะสั้นเสมอ

แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก

เสียงแป้นพิมพ์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อเรียวนิ้วยาวกดน้ำหนักพิมพ์ตัวอักษรบันทึกผลรายงานการประชุมในช่วงเช้าที่ผ่านมาของประธานบริษัทชื่อดังมากความสามารถอย่างณคุณได้อ่านรายงานอีกครั้งหนึ่ง ในทุก ๆ วันยังเป็นวันวุ่น ๆ สำหรับคับฟ้าอุทิศแรงกายแรงใจเพื่องานที่ได้รับมอบหมายให้ออกมาดีที่สุด ถึงคับฟ้าจะมอบพลังไปไม่แต่เขาก็มีความสุข รู้สึกสนุกกับชีวิตในตอนนี้มากทุกอย่างค่อย ๆ ดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ครั้งใหม่หรือแม้แต่การเต้นลีลาศที่เขารัก ทุกอย่างมันเริ่มจากคืนนั้นที่เกาะสมุย...ทุกครั้งที่ทั้งสองคนมีเวลาว่าง ณธีร์จะชวนคับฟ้ามาเต้นรำที่บ้านเสมอ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นวันเสาร์อาทิตย์ ซึ่งเป็นวันหยุดและเป็นช่วงเวลาเดียวที่คับฟ้าสามารถนอนค้างบ้านณธีร์ได้ ท่ามกลางการต้อนรับอย่างดีของทุกคน

ติ๊ง!

เสียงข้อความดังแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ส่วนตัวเรียกสมาธิที่จดจ่ออยู่กับงานให้ละสายตา เหลือบอ่านข้อความจากคนคุ้นเคย มือที่กำลังพิมพ์งานหยุดชะงัก เปลี่ยนมาจับมือถือพิมพ์ตอบกลับข้อความของณธีร์ที่ส่งมาว่า...