บทที่ 167-2 ผลเก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์
ชายวัยกลางคนที่ยืนบนลานสูงหัวเราะร่วนกล่าว "จูฟูจื่อ* ขอมอบอีกสมญานามให้แก่นายท่านผู้เฒ่าเซี่ย เรียกหมื่นประชาเติมฟืน"
ชิงเซี่ยทันทีที่ได้ยินดังนั้น มุมปากก็ขยับขึ้นเล็กน้อย เอียงศีรษะหันไปกล่าวกับฉู่หลี "หมื่นประชาเติมฟืนเพลิงลุกไหม้* ดูเหมือนคนพวกนี้จะเห็นแก่หน้าทางการไม่น้อย"
ฉู่หลีหัวเราะอย่างล้ำลึก ไม่กล่าวสิ่งใด ในเวลานี้เอง บุรุษหลายนายที่อยู่ด้านข้างพลันตะโกนขึ้นมาเสียงดัง ก่อนที่หนึ่งในนั้นจะเข้ามาผลักชิงเซี่ยแล้วดันนางให้ขยับขึ้นไปข้างหน้า ชิงเซี่ยด้วยเพราะสถานการณ์เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ไม่ทันได้ระวังตัว จึงถูกพวกเขาดันจนเซ โชคดีที่ฉู่หลีมือไวตาไว ยื่นมือออกไปคว้านางเข้ามาไว้ในอ้อมกอดได้ทัน ก่อนจะตวัดสายตากลับไปมองด้วยความเกรี้ยวกราด อย่างไรก็ตาม เล่อซง ซ่งหยาง กับพรรคพวกเห็นว่าเจ้านายของตนเองถูกผู้อื่นดันไปดันมา ก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ดีแล้ว พวกเขารีบขยับขึ้นไปยืนกั้นอยู่ข้างหน้าชิงเซี่ยและฉู่หลี ดวงตาแดงก่ำ ท่าทางราวกับเตรียมพร้อมมีเรื่องอย่างเต็มที่