บท 114: บทที่ 088 จลาจลบนถนน

บทที่ 88 จลาจลบนถนน

“นักบุญกล่าวว่า รู้ผิดแล้วแก้ไข เป็นเรื่องดีงามอย่างที่สุด แต่ตัวข้าเห็นว่า ในเมื่อรู้ผิดแล้วแก้ไข ก็ต้องแก้ไขให้ทันเวลาด้วย มิเช่นนั้นก็ไม่มีประโยชน์ ลูกสาวของท่านผู้เฒ่าขายตัวทำศพบิดา ทว่าเท้าหน้าของพวกเราเพิ่งจะก้าวไปข้างหน้า ท่านก็ลุกขึ้นยืนเสียแล้ว ท่านรู้ถึงความผิดของตัวเองหรือไม่เล่า?”

ชายชราเช็ดน้ำตาแล้วพูดว่า “ข้าน้อยไม่ควรหลอกลวงคุณชาย ข้าน้อยถูกความโลภล่อลวงใจ ขอให้คุณชายปล่อยข้าไปสักครั้งเถิด”