บท 50: บทที่ 049-2 จิตใจอันจงรักภักดีที่ประหนึ่งท้องทะเลสีคราม

บทที่ 49-2 จิตใจอันจงรักภักดีที่ประหนึ่งท้องทะเลสีคราม

ดวงจันทร์ในตอนกลางคืนสองสว่างเจิดจ้า จวงเตี้ยนหรูค่อยๆ ก้าวออกมาจากกระโจม ทันใดนั้นก็เจอเข้ากับจวงชิงหลินบุตรชายคนโตที่ยังยืนรออยู่ที่เดิม หลังจากมองเห็นเงาของบิดา เขาก็รีบรุดเข้าไปหาในทันที

“ท่านพ่อ เกิดอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ? เหตุใดใบหน้าของท่านจึงได้ไม่น่าดูเช่นนี้?”

จวงเตี้ยนหรูมองไปยังบุตรชายเพียงคนเดียวแล้วถอนหายใจ กล่าวด้วยน้ำเสียงลึกว่า “วันเข้าพิธีราชาภิเษก บนท้องพระโรง รัชทายาทตั้งใจจะแต่งตั้งฮองเฮา”

“แต่งตั้งฮองเฮา? นี่ก็เป็นเรื่องดีนี่? ไม่ทราบว่าบุตรีบ้านใดกันที่ได้รับเกียรติเช่นนี้?” จวงชิงหลินเอ่ยปากถามบิดาตนอย่างใคร่รู้

“เป็นน้องสาวของเจ้า”

“ชิงเซี่ย?” จวงชิงหลินพลันใบหน้าถอดสี กล่าวเสียงลึก “เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้ไปได้เล่า ทั้งใจของชิงเซี่ยภักดีต่อรัชทายาทฉี รัชทายาทเองก็ทราบดี นางรักษาชีวิตเอาไว้ได้ก็เรียกว่าโชคดีมากแล้ว จะถูกแต่งตั้งขึ้นเป็นฮองเฮาได้อย่างไร?”