บท 297: 0297 เสียงเพรียกของจันทร์เต็มดวง

ราชันเร้นลับ 297 : เสียงเพรียกของจันทร์เต็มดวง

ไคลน์สวมโค้ทกระดุมสองแถว หมวกทรงกึ่งสูง และเดินไปยังประตูบ้าน แต่ทันใดนั้นพลันได้ยินเสียงกระซิบมายาดังก้องกังวานภายในสมอง

ใครกัน…? ชายหนุ่มขมวดคิ้วพลางตั้งใจเงี่ยหูฟัง แต่ก็ทราบเพียงว่า อีกฝ่ายเป็นหญิงสาวและกล่าวด้วยน้ำเสียงขึ้นลง ไม่ไหลลื่นติดต่อกัน คล้ายกับกำลังทุกข์ทรมาน

ในเมื่อไม่มีสิ่งใดให้เร่งรีบออกไปทำ นักมายากลหน้าใหม่อย่างไคลน์จึงถอดหมวกและโยนใส่ราวแขวนผ้าทันที จากนั้นก็กลับไปยังห้องนอน เดินถอยหลังสี่ก้าว ส่งตัวเองเข้าสู่ห้วงมิติเหนือหมอกเทา และปรากฏตัวท่ามกลางพระราชวังโบราณ

แต่หนนี้ไม่มีดวงดาวสีแดงของสมาชิกคนใดยุบพอง ในทางกลับกัน ด้านข้างเก้าอี้ตำแหน่งประธานของเดอะฟูล กำลังปรากฏแสงสว่างส่องกระเพื่อมเป็นระยะ

คำสวดภาวนาจากบุคคลภายนอกชุมนุมทาโรต์…มิสซิล หรือไม่ก็เพื่อสาวผมสีน้ำตาลหยักศกคนนั้น? ไคลน์ลองคาดเดาขณะย้ายตัวเองไปนั่งบนตำแหน่งประจำ

ในเมื่อบัญชีลับของธนาคารเบ็คลันด์ว่างเปล่า ชายหนุ่มจึงไม่กังวลว่าจะมีใครพยายามลักลอบเปิดมัน