บท 227: 0227 นักประดิษฐ์เลพเพิร์ด

ราชันย์เร้นลับ 227 : นักประดิษฐ์เลพเพิร์ด

ไคลน์กำลังนั่งบนโต๊ะรับประทานอาหารในช่วงเช้าตรู่ ด้านนอกมีหมอกสีขาวหนาทึบบดบังทัศนวิสัย ชายหนุ่มหักขนมปังโฮลวีตจุ่มแก้วนมสดและยัดใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย มันพยายามพัฒนามื้ออาหารไม่ให้ซ้ำซากจำเจ

แม้จะไม่ได้อาศัยร่างเดิมบนโลกเก่า แต่ความปรารถนาในอาหารรสเลิศยังคงสลักลึกในดวงวิญญาณ ไคลน์จะไม่ทนกับวัฒนธรรมอาหารเช้าแสนจืดชืดและน่าเบื่อหน่ายของอาณาจักรโลเอ็นเด็ดขาด มันหาโอกาสทดลองดัดแปลงเรื่อยเปื่อย ไม่ปิดกั้นตัวเองให้กินเฉพาะขนมปังแผ่น ขนมปังแถว เบคอน ไส้กรอก และเนยสด พยายามขยายขอบเขตอาหารทุกครั้งเมื่อมีโอกาส

ตัวอย่างเช่น ไคลน์เพิ่มสูตรอาหารของตัวเองโดยการทำ ‘ขนมปังยัดไส้หมู’ จากแนวคิดของอาหารแคว้นใต้ รวมถึงบะหมี่จากเฟเนพ็อต และขนมปังข้าวโพดปิ้ง

“คาเวียร์จากจักรวรรดิฟุซัคก็ไม่เลว แต่ราคาดันสูงลิบ กินได้ในโอกาสพิเศษเท่านั้น”

ไคลน์ยัดขนมปังโฮลวีตชิ้นเล็กเข้าปาก ขนมปังเหล่านี้ถูกทำให้นุ่มลงเพื่อง่ายต่อการกิน เพียงออกแรงเคี้ยวแผ่วเบา รสชาติผสมผสานระหว่างนมสดและธัญพืชก็ฟุ้งกระจายเต็มปากเต็มคำ ไม่เพียงเท่านั้น รสตกค้างของขนมปังยิ่งทวีความหวานมัน