บท 5: บทที่ 4 เริ่มบทเรียน

จากนั้นร่างผอมเพรียวน่ารัก ตะมุตะมิ ผิวขาวอมชมพูที่เตี้ยกว่าผมและกำลังนั่งยองๆ ถอนต้นหญ้าต้นเล็กๆต่อในแปลงสมุนไพรที่วันนี้ผมมีเวรจะต้องมารดน้ำและถอนวัชพืชออกจากสมุนไพรชั้นราชันที่เขตสำนักบุหลันปลูกเอาไว้เพื่อให้ศิษย์สายโอสถได้ศึกษาและฝึกวิธีดูแลที่ถูกต้อง พอถึงหน้าเก็บเกี่ยวก็ฝึกวิธีเก็บที่ถนอมสมุนไพรให้ได้นานที่สุดโดยสรรพคุณยังคงเหมือนเดิม แต่สมุนไพรที่มีพลังปราณสูงกว่านี้อาจาร์ยเซียงก็จะมอบหมายให้ศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่รองและศิษย์พี่สามหรือพี่หงดูแล เพราะฉะนั้นแปลงที่เป็นสมุนไพรราชันนี้เดิมที ไม่ใช่เวรผมหรอกครับ แต่พวกศิษย์พี่ทั้งหลายที่ต้องการหาเรื่องหาราวมาคุยกับผม มาชวนผมทำนั้นทำนี่ด้วยเต็มไปหมดรวมถึงการเล่นทอยลูกเต๋าโดยที่ศิษย์พี่สี่ข่ายนำมาเล่นที่ห้องผม โดยมีพี่หงร่วมวงด้วย ทอยเฉยๆผมจะมาถอนหญ้าได้ไง แน่นอนมันต้องมีการพนันสิครับ ใครคิดต่างการพนันย่อมตามมา โดยมีแค่สองฝั่งครับ ต่ำกับสูง ทอยแต่ละครั้งก็บอกสิ่งที่ต้องการไปใครแพ้ก็หาให้ฝั่งชนะไป และเล่นตาแรกปุบพี่หงกับพี่ข่ายบอกอยากได้คนไปถอนวัชพืชและรดน้ำพรวนดินในแปลงสมุนไพรให้ครับ ซึ่งผลก็อย่างที่ทุกคนคิด ผมและพี่สวี่เราแพ้เลยต้องมาถอนหญ้า พรวนดินอยู่แบบนี้ และพวกผมก็คิดว่าจะได้แก้มือในตาต่อไป แต่ไม่เลยครับ พอพี่หงและพี่ข่ายได้สิ่งที่ต้องการก็หายตัววับไปราวกับเมื่อกี้ผมแค่ฝันไป และวันต่อมาในชั้นเรียนอาจาร์ยเซียงก็ชี้บอกถึงแปลงที่พวกผมต้องทำ ผมก็งงว่าอาจารย์รู้ได้ไง อาจารย์เลยบอกผมว่าพี่หงกับพี่ข่ายบอกว่าศิษย์น้องหกและศิษย์น้องห้าอาสาส่วนของสองคนนั้น อาจารย์เลยต้องบอกขอบเขตอีกทีนึง สรุปง่ายๆคือผมสองคนเป็นเหยื่อของพี่หงพี่ข่ายครับ เพราะปกติหน้าที่พวกนี้จะมีเวทย์กำจัดอยู่แล้วแต่ต้องร่ายก่อนที่ต้องมันจะเติบโต เพราะมันจะได้ไม่เกิดขึ้นมาแย่งอาหารของสมุนไพร แต่อาทิตย์ที่แล้วที่พี่ข่ายลืมร่ายเวทย์กำจัดทำให้มันเติบโตและแย่งดูดซึมน้ำปราณทิพย์ที่รดสมุนไพรทุกวันเข้า มันจึงโตและแข็งแรงกว่าสมุนไพรในแปลงครับ ทำให้ร่ายเวทย์กำจัดอีกรอบก็ไม่มีผลกับมันหรอกครับ ซ้ำยังมีผลกับสมุนไพรอีกเพราะต้นมันไม่แข็งแรง ดังนั้นพี่ข่ายที่ทำผิดต้องแก้ไขปัญหาเองด้วยการถอนเท่านั้น และผู้ที่ดูแลพี่ข่ายอีกทีก็คือพี่หงที่ต้องรับผิดชอบร่วมด้วยเพราะไม่ตรวจสอบการทำงานของน้องอีกที ดังนั้นผมกับพี่สวี่จึงแบ่งกัน โดยสมุนไพรในแปลงพื้นฐานผมจะรับผิดชอบเองและแปลงราชันพี่สวี่จะเป็นคนทำ และที่ผมต้องมาทำที่แปลงราชันด้วยก็เพราะพอผมไปทำที่แปลงพื้นฐานวันเดียวทำทั้งวันทำแทบตาบก็ทำไปได้แค่หนึ่งในห้าส่วนครับ ผมละโคตรท้อเลยที่เห็นมันยังเหลือเยอะเหมือนเดิมเหมือนที่ผมถอนไปไม่มีประโยชน์เลย ผมเลยกะจะมาทำอีกทีหลังเลิกเรียนวันต่อไป แต่พอมาถึงอีกวัน ทั้งแปลงสมุนไพรพื้นฐานกับไม่มีวัชพืชสักต้น ไม่มีเลย แม้สักนิดก็ไม่มี มีแต่สมุนไพรที่กำลังโต ผมเลยมองหารอยเท้ารอบแปลงแต่ก็ไม่มีรอยเท้าเลยสักนิด แต่กองหญ้าที่ผมถอนเมื่อวานยังอยู่แสดงว่าที่ผมเห็นหญ้าเมื่อวานคือเรื่องจริง แต่ใครจะมาถอนช่วยนี่สิประเด็น ดังนั้นผมเลยมาช่วยพี่สวี่โดยแบ่งกันมาทำคนละอย่างครับและวันนี้ก็เวรผมที่ต้องมากำจัดต้นวัชพืชที่ถอนแล้วให้ตายจริงๆครับ ด้วยความที่แปลงนี้มีแต่สมุนไพรชั้นราชันครับ ฉะนั้นหญ้าที่โตในแปลงก็ระดับเดียวกันเลยครับแถมปราณยังแข็งแกร่งกว่าสมุนไพรอีก ทำให้พอถอนต้นมาแล้วเนี่ย มันไม่ตายครับ ผมเลยต้องมานั่งสับมันเป็นชิ้นๆและเผามันให้สิ้นซาก โดยมีพี่สวี่เป็นคนถอน จริงๆเวรผมต้องถอนและพี่สวี่ต้องสับแล้วเผา แต่ผมเห็นแกสับทีไรมันหวาดเสียวทุกที เหมือนมีดในมือจะลอยมาแฉะหัวผมได้ทุกเมื่อผมเลยอาสาทำเอง และตอนนี้ก็มาถึงแปลงสุดท้ายแล้ว