บท 2: ตอนที่ 2 หวนคืนอีกครั้ง
อึก..
เสียงหนึ่งดังขึ้น เปลือกตาค่อยๆเปิดออกเผยให้เห็นภาพเพดานห้องสี่เหลี่ยมแคบๆห้องหนึ่ง เขาหลับตาอีกครั้งแล้วทบทวนเรื่องราวแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น
เขามีชื่อว่าอาร์ต เป็นเพียงสามัญชนธรรมดาทั่วไป หลังจากจบมหาวิทยาลัยก็ได้งานรับจ้างเป็นพนักงานขนซากมอนสเตอร์เงินเดือนสี่พันบาทที่โรงงานเเห่งหนึ่ง ชีวิตของเขาก็ดำเนินปกติทั่วไป ต้องระมัดระวังในเรื่องของรายจ่ายไม่ให้ติดลบ แต่เเล้วชีวิตก็ผันเปลี่ยนเมื่อโชคเข้าข้างถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งสี่ใบ ชีวิตของเขาก็ดีขึ้น อาร์ตได้พบรักกับหญิงสาวคนหนึ่ง ทั้งสองมีลูกด้วยกันหนึ่งคน
แฟนสาวของเขาเห็นว่าอนาคตเป็นเรื่องใหญ่ จึงปรึกษากับอาร์ตเกี่ยวกับแผนชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการสร้างบ้าน การซื้อที่และนำเงินบางส่วนไปลงทุน และเราะความเขื่อใจเขาจึงไว้ใจแฟนสาวทุกอย่าง กระทั่งลูกสาวอายุได้สองขวบ เรื่องราวชีวิตก็พลิกผัน อาร์ตถูกแฟนสาวหักหลัง เพราะความเชื่อใจจึงถูกนำข้อมูลส่วนตัวไปทำธุรกรรมหลายอย่างโดยไม่รู้ตัว และเเล้วคำสั่งศาลก็มาถึงมือเขา ศาลออกคำสั่งให้เขากับเเฟนต้องหย่าร้างกัน และอาร์ตกลายเป็นบุคคลล้มละลายทันทีโดยไม่มีการอุทร นอกจากนี้แฟนสาวยังทำเรื่องโหดร้าย เธอสั่งคนให้มาทุบทีอาร์ตและลูกสาว กะเอาให้ถึงตายแต่โชคดีมีพลเมืองดีมาเห็น อาร์ตกับลูกสาวอาการสาหัส เขาถูกนำไปปล่อยทิ้งไว้นอกกำเเพงให้ตายในที่ห่างไกลผู้คนเพราะเป็นบุคคลล้มละลายจึงไม่สามารถยื่นความช่วยเหลือได้ ส่วนลูกสาวยังถือว่าโชคดีที่รัฐยังให้สิทธิ์คุ้มครองเด็กอายุไม่เกิน 12 ปี จึงถูกส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาล
ชะตากรรมของอาร์ตถือว่าสิ้นสุดแล้ว ขณะที่นอนแน่นิ่งอยู่อาร์ตได้สาปเเช่งออกมาไม่หยุดหย่อน เขาเคียดแค้นชิงชังตนเองที่โง่งมไร้สมองไม่คิดพินิจพิเคราะห์จนไว้ใจคนอื่นมากเกินไป ท้ายที่สุดแล้วความโง่นั้นได้กลับมาทำร้ายตัวเอง
สิ่งที่เขาเป็นกังวลที่สุดคือลูกสาวของตน ไม่รู้ว่าจะพบเจอชะตากรรมอะไรบ้าง เขารู้ตัวดีว่าชีวิตของตนคงไม่พ้นคืนนี้
ขณะนั้นเองได้มีละอองแสงแปลกประหลาดมาสัมผัสตัวเขา ทันใดทันละอองแสงก็พุ่งเข้ามาทั่วทุกสารทิศ สร้างความเจ็บปวดราวกับตกนรกหมกไหม้ให้กับอาร์ต นอกจากความเจ็บปวดแล้วยังมีความทรงจำมากมายไหลหลั่งเข้ามาไม่หยุด หัวของอาร์ตราวกับว่าจะระเบิดออกมาได้ทุกเมื่อ
อ้าก
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้น แต่เเม้จะตะโกนเท่าไรก็ไม่มีใครได้ยิน นอกกำเเพงไม่ใช่สถานที่จะมีคนมาเอาชีวิตไปทิ้ง โดยเฉพาะยามคำ่คืนเช่นนี้
กลับมาปัจจุบัน
เมื่ออาร์ตได้ทบทวนเรื่องราวแปลกประหลาดที่เกิดขึ้น ตัวเขาทำความเข้าใจได้ไม่ยาก อาร์ตลองส่งจิตตรวจสอบร่างกายก็รับรู้ทันทีว่านี้ไม่ใช่ความฝัน
เขาหวนกลับมาอีกครั้ง เพียงแต่อยู่ในยุคสมัยที่ต่างออกไป ตอนนี้ไม่รู้ว่าตนอยู่ดาวดวงไหน แต่สิ่งที่มั่นใจก็คือ ร่างกายของเขาไม่มีพันธสัจจประทับกายแล้ว
มวลพลัง อณูวิญญาณ เลือด เนื้อ กระดูกดั้งเดิมของเขาถูกหลอมรวมกับร่างนี้อย่างสมบูรณ์ ไม่รู้ว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้เช่นไร แต่มันได้เกิดขึ้นแล้วแม้ว่าเขาจะทำลายตัวเองไปแล้วก็ตาม
สิ่งที่กังวลคือเขากลัวว่าพันธสัจจะประทับกายจะติดมาด้วย แต่ไม่เลย ตัวเขาในตอนนี้ไม่มีสิ่งจัญไรนั่นอีกแล้ว
อาร์ตมองไปยังพื้นที่ว่างเปล่าเบื้องหน้า
"ไอ้เทพเจ้าหัวxวย เตรียมโดนคิดบัญชีได้เลย" อาร์ตเอ่ยออกมา ทันใดนั้นเขาก็เกิดเป็นห่วงลูกสาวขึ้นมา มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก เพียงเเค่ความทรงจำในชีวิตมนุษย์ธรรมดาๆยี่สิบปีนิดๆ มันไม่อาจส่งผลกระทบกับความทรงจำอันยาวนานของเขาได้
แต่ไม่รู้ทำไม เขาในตอนนี้ถึงเป็นกังวลกับเด็กคนหนึ่งได้ถึงเพียงนี้
"ต้องเข้าไปในกำแพงแล้วสิ" อาร์ตเอ่ยกับตัวเอง เขาค่อยๆลุกขึ้นยืนพลางมองสำรวจร่างกายตัวเอง ตอนนี้เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ อาร์ตจึงสะบัดมือทีหนึ่ง ปรากฏช่องว่างมิติขึ้นมา ตอนนี้เขาสามารถใช้พลังดั้งเดิมได้ทุกประการ
อาร์ตเลือกชุดที่คิดว่าธรรมดาที่สุดมาใส่ ชุดที่ได้มาจากตลาดชาวบ้านดาวเรกะ ชุดพวกนี้เขาซื้อไว้เล่นๆตอนไปเที่ยวแก้เบื่อหลังจากจัดการปีศาจสุดเขตจักรวาล
…..
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง