บท 132: 0132

บทที่ 131 : ศาสตราจารย์ผู้พ่ายแก่คำถามของจางเย่!

โดยไม่ใส่ใจเสียงกระซิบกระซาบวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คนในห้องส่ง

จางเย่ยังคงสงบนิ่งด้วยความเชื่อมั่น “จิวยี่ (โจวอวี๋) เป็นหนึ่งในวีรบุรุษผู้สัตย์ซื่อถือมั่น เมื่ออายุยี่สิบสี่ ได้รับการแต่งตั้งจากซุนเซ็ก (ซุนเช่อ) เป็นแม่ทัพเจี้ยนเวยจงหลาง เริ่มต้นสร้างความดีความชอบ ในปีเดียวกันนั้น เขากับซุนเซ็กผู้ซึ่งมีอายุไล่เลี่ยกันได้สมรสกับหญิงงามแห่งยุคไต้เกี้ยว (ต้าเฉียว) และเสียวเกี้ยว (เสี่ยวเฉียว) อาจกล่าวได้ว่าจิวยี่ผู้นี้ประสบความสำเร็จแต่วัยเยาว์พร้อมด้วยยศถาบรรดาศักดิ์ รูปโฉมหล่อเหลา งานการก็สำเร็จได้อย่างงดงาม ทั่วทั้งแคว้นอู่ (ง่อก๊ก) ล้วนเรียกเขาว่า 'โจวหลาง' (คุณชายโจว) อักษร 'หลาง' คำนี้ความหมายเดิมคือบุรุษหนุ่มอายุเยาว์ เป็นคำชมเชยอย่างไม่ต้องสงสัย ในเวลานั้นแผ่นดินแคว้นอู่เรียกขานซุนเซ็ก (ซุนเช่อ) เป็นซุนหลาง เรียกจิวยี่ (โจวอวี๋) เป็นโจวหลาง ถ้าให้แปลเป็นภาษายุคปัจจุบันก็ ‘ซุนสุดหล่อ’ กับ ‘โจวสุดหล่อ’”

หา?

สุดหล่อ?

เสี่ยวหลวี่และเสี่ยวฟางขำพรืด!

ผู้ชมหญิงจำนวนไม่น้อยหัวเราะคิกอย่างอดไม่อยู่!