บทที่ 586 : โกลาหลฉิ*!
______________________________________
ในห้องนั่งเล่น
คนเยอะแยะ ครึกครื้นวุ่นวาย
“ชามาแล้ว”
“เสี่ยวหลิว มานั่งนี่สิ”
“บนโซฟาที่ไม่พอแล้ว มานั่งที่เก้าอี้มา”
“อ่ะ กินผลไม้สักหน่อย เพิ่งซื้อมาจากตลาดแน่ะ”
“หาที่นั่งเอานะ ไม่งั้นก็ไปที่ห้องฉันได้”
แขกถูกแบ่งเป็นสามกลุ่ม พวกผู้หญิงไปคุยที่ห้องนอนพ่อกับแม่ ป้าชุยกันพวกผู้เฒ่าผู้แก่นั่งคุยกันที่โซฟา ส่วนเหล่าญาติๆ ที่อายุน้อยหน่อยกับผู้ชายวัยกลางคนก็นั่งบนเก้าอี้เล็กๆ ทำให้คนเป็นสิบอัดกันอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ได้อย่างพอดิบพอดี
ผู้คนพูดคุย
สุนัขเห่าร้อง
ความมีชีวิตชีวานี้ แม่*อย่าไปพูดถึงดีกว่า!
แม่กล่าว “เย่น้อย มัวยืนทำบ้าอะไรตรงนั้น รีบมาคุยกับลุงๆ ป้าๆ เร็ว ทุกคนกำลังพูดถึงลูกอยู่นะ”
จางเย่คิดในใจว่า จะไปมีอารมณ์ร่วมได้ไงล่ะแม่ ก็ตอนนี้ในห้องนอนของลูกชายแม่เล่นมีคนนุ่งน้อยห่มน้อยอยู่นะ!
ป้าชุยกลั้วหัวเราะ “ไม่ต้องมาคุยกับพวกเราหรอก เย่น้อยตอนนี้ยุ่งจะตาย ไหนจะต้องไปดำเนินรายการ ไหนจะไปสอน ไหนจะไปทำโฆษณา ให้เด็กคนนี้ยุ่งกับงานไปเถอะ”
ปู่หลิวกล่าว “เอ๋ เย่น้อยเก่งจริงๆ เลยนะ”