Baixar aplicativo
67.24% AJENTA II [tagalog] / Chapter 39: CHAPTER 38- DEJA VU

Capítulo 39: CHAPTER 38- DEJA VU

A J E N T A

Both fairy and heart stayed with me. I had no nowhere else to go and my mind is a mess. Ako nga ba? e di ko naman alam anong nangyari at bat ako ang napagbitangan at bakit din ako nagreact kanina na parang guilty? Did I really made a mistake? or cleo is just playing tricks on me. Even if its just a prank well its not funny. I'm scared. Swallowing the thick lump of emotion that had formed in my throat.

"Ajenta okay kalang ba? kanina kapang di mapakali e, may nagawa kabang kasalanan?"-tanong ni heart pero di ko mabukas ang bibig ko. I want to go home kailan ko munang magpahinga.

"Fairy"

"yes ajenta?"

"Take me home."-aniko sa mababang tono ng pananalita. Di ako nagulat ng maging pegasus ang kuneho basta't sumakay lang ako at lumipad na ito.

𝐼𝑘𝑎𝑤 𝑦𝑢𝑛 𝐴𝑗𝑒𝑛𝑡𝑎, 𝑖𝑘𝑎𝑤 𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑔𝑛𝑎𝑘𝑎𝑤 𝑛𝑔 𝑘𝑎𝑙𝑢𝑙𝑢𝑤𝑎...

"Agh!! get out of my head!! please!!"-the voice keep echoing. Tama na! I buried my head on my knees. Ginugulo ko ang buhok ko para na akong mababaliw.

"Ajenta snap out of it!"-sigaw ni heart sakin at binaon ko nalang ang mukha ko sa buhok nya. Sino ba ako noon? 

➖➖➖

We have arrives at 𝐼𝑟𝑚𝑎 𝐻𝑎𝑒𝑎𝑛𝑛𝑜𝑛. This is my final decision. I'm going home, I wan't to rest, Even if i didn't knew the truth but I have this feelings, its weird. I enters the cave

Napamulat ako at napabalikwas ng bangon dahil sa init ng araw na nilalapnos ang balat ko. Bilis kong nilingon ang likuran ko at nasa mansion na ako. "Anak? "-pagkagulat na saad ni mama yaya tumayo ako at sinalubong ko sya ng mahigpit na yakap ko.

"M--mama..yaya..."-A weak voice came out of my mouth.

"Oh. Napano ka?"-bumitaw sya sa yakap at nilagay ang palm nya sa aking noo para masigurong wala akong lagnat "Wala ka namang lagnat anak. Tsanga pala handa na ang gamit mo para bumalik ng amerika"

"Mama I just got here, please don't sent me away again"-I begged desperately coz I don't wanna go there. And I want for is a long rest. Gulong gulo na ako kulang nalang mababaliw na ako sa kakaisip.

"There you are"-The Guards snatch me and bring me to the lobby and aggressively put me down on the sofa.

"Well miss lady"-napalingon ako sa kanya na nasa likod ng pinto at sira ito " Another plan to escape again?"

"What? No, I'm tired I need a moment alone in my room."

She heavily sighed and sip on her tea na "Talaga? Sa anong bagay bat ka pagod?"

I pursed my lips and there's an awkward silence. Binaling ulit ang tingin sa kanya na naghihintay sa sasabihin ko "Just give me a moment please.."-umalis ako sa harap nya at tumungo sa kwarto ko and jumped on my soft bed sabay buntong hininga. I breath and close my eyes to calm myself away from those dilemma. Its been hours di ko na naririnig ang sinabi sakin ni cleo I had only peace of mind now.  Alam kong wala akong kasalanan. Pero bat ako nagteact ng ganon? Pinagmumukha ko tuloy na para akong guilty

Someone knock on my door and I got up and open the door but there's no one outside. Tss! distorbo. Balak ko nang saraduhin ang pinto ng mapansin ko ang alikabok sa sahig lumabas ako ng room para hanapin ang vaccume.

𝐴𝑗𝑒𝑛𝑡𝑎

𝑓𝑜𝑙𝑙𝑜𝑤..

I heard a voice whispering in my ears and Little by little I saw a flickering lamp beside the corridor. Its like a ball of gas floating above the floor. I felt nothing but may I was just astonished and as I approached it disappeared and later on appeared from about a miles aways from me. I rub my eyes as if I couldn't believe what I just saw. But its real.

𝑓𝑜𝑙𝑙𝑜𝑤..

Bulong nito sakin at sinundan ko lang. Ang bawat nalalagpasan ko nawawala at may dumadagdag naman sa unahan. It just led me to a room. This door is familiar nakita ko na ba ito noon? pinihit ko ang doorknob at medyo madilim sa loob. Its weird, why everything seems so close but its hard to explained. My heart beats faster like a bangs of a drums of war in a battle.

Books filled the shelves. They seems untouched.  Inabot ko ang libro na malapit lang sakin di ko mabasa ang nakasulat kase masyado na itong old at nacocovered na ng dust pati may mga parts ng pages na punit. Bookworms did this maybe.

I can't see and its uncomfortable to read if its dark. I surveyed the place and find tge window. Theres a lot of curtains in the room. But as I loiter the place the ambience didn't please me. Parang nangyari ito sa panaginip ko diba? Is this a deja vu? Binalik ko ang alaala ko sa dreams ko. Bintana ang hinahanap ko then by that isang portrait ang bumungad sa'kin sa aking kaliw... diko tinapos ang bulong ko sa sarili at nilingon ko ang aking kaliwa at ganon din sa panaginip ko may malaking curtain sa di kalayuan at thrill pa akong lumalakad papunta dun.

Hinawakan ko ang kurtina at hinila ito ng malakas at napapikit ako ng dahil sa liwanag napaatras ako at nahila ko biglaan ang isa rin kurtina na nasa tabi nito. Totoong totoo pala ang napanaginipan ko. Dalawang babae din ang nasa larawan. Kalahati ang mundo nila. Shit! kung ganon its not just a dream it's a memory. Maybe? Agad kong pinahiran ang ibaba ng portrate para mapatunayan.

" Clexa and samantha?"-basa ko na may halong katanungan. This isn't a dream anymore its funk*n real.

Napalukso ako ng bumukas ang libro na hawak ko at ang mga larawan ay gumalaw nalang. Medyo natakot ako na may halong pagkamangha. Patuloy lang sa pagturn ng page ito at nabitawan ko bigla ng may lumabas na nagliliyab na apoy na bigla namang nawala at may lumitaw na sulat.

"Gwed sui lotheg i edlothia an an-uir"-basa ko dito.

There's an image of a place where everything consume by the fire for billions of years. I saw a woman. She was kneeling, her head is hanging low, her hands were pulled up by the shackles and chain wrapped around her body.

𝑆𝑎𝑣𝑒 𝑚𝑒..

Bigla nalang kumurot ang dibdib ko sa king nakita. Tumagatak ang luha ko na nakikita syang nagdurusa. The page turn again on its own and saw a woman whose doing something between the two child, lying on the floor unconscious and helpless..

➖➖➖

The book tells me how my life begins. Nakatulala nalang ako sa tabi tabi na parang mas dinaigan pa ang taong nawalan ng minamahal sa buhay. "Patay na pala ako noon, if it wasn't for ajienta"-lumuha lang ako na di man lang kumurap.Takot at kahihiyaan nalang ang tanging nararamdan ko. "Napakalaki ng kasalanan ko!!"-hinagis ko ang libro at niyakap ang sarili. Ginulo gulo ko ang buhok ko at sigaw ng sigaw nalang ako. "Agh!! agh!!! bat ganito!!"

Hindi! sakin naman ang buhay nato e. Akin to!

I heard a shattered glass somewhere and I saw a picture frame. I kneel and picked it up

A picture that almost broke my heart. Ang larawan na ito ay ang litrato namin ni ajienta. Hindi kami magkamukha pero dahil lang sa isang kaluluwa na hinati sa dalawa. Totoong ako nga ang magnanakaw. Ako ang dahilan bat nagdurusa si ajienta.

Pinapabayaan ko nalang ang luha ko na dumaloy sa aking pisnge patuloy ko paring binabasa ang libro. Biglang itong nagsara at may nahulog na litrato na kinagulat ko.

Bat nasa larawan nato si reyna samantha? mas nakakapagtaka bat nasa larawan din ako? Tumayo ako at tinngnan ang malaking larawan at pinaghalintulad ko ito. Sino si queen samantha? at bat magkamukha sila Reyna Clarietha

Bumukas bigla ang pinto at dilat na dilat ang mga mata nya at di mapakali.

"A..anong ginagawa mo dito?!"-her voice is trembling. Di sya mapakali at pinaghihila ako ng ibang maid napalingon ako sa aking likuran at ang portrait ng dalawang babae na nakita ko ay naging sculpture ng kabayo. Lumakad ako diretso sa kanya at pinakita ang larawan sa harap nya na muntikan na nyang ikahimatay "Sino sya? tell me"

"S--she...she..."

"Ano?! sino sya?!"

FAST FORWARD•••

Dahan dahan kong inilagay ang bulaklak sa kanyang magandang puntod. Putla ako mula pa kahapon at iyak lamg ako ng iyak ng malaman ko ang lahat. Vanessa is not mother nor auntie. I had no relatives. Who am I? They said she died on a car crashed and she didn't't make it to hospital. Dead on arrival. My mom died when I was five years old and I was on a coma but luckily i survived the crashed. Ginamot nila ako para lang makalimutan ang takot.

Ang sakit! Ilang taon akong nagdusa para lang hanapin ang pagmamahal ng magulang, yun pala ay matagal nang namayapa. Di na ako nakakalunok ng maayos dahil pinipiga ang lalamunan ko at dinudurog ang dibdib ko ng paulit ulit kaya't napapasigaw ako. Pinahiran ko ng luha ko and lay my face on her peaceful bed. I forced myself to talked but I can't mas naiiyak ako " Mama  mahal kita"-i burst in tears saying those words. Di ko man lang sya naalala o nakitaan lang at nakapiling.

My fake mom embraced me on her hand. Nasusunog ang dibdib ko ang sakit naman kase ng katotohanan.  Ang buhay nga ay hindi pantasya lang may humantong naman sa hindi magandang katapusan. Dumating na kame sa manson at tulala parin ako.  I felt empty inside, my friend in haeannon hate me.

Ipinalabas ko ang mga nakatagong larawan ni mama sa mga kwarto. Dati na nilang alam na ulila na ako sa ama at sa aking ina. Walang sasakit sa himagsik ng pagsubok.

"I'm sorry for keeping all those secrets. Di ko rin matatanggap ang sarili ko kapag mapahanak ka. I had to work abroad just to provide you because I had a promise from your mom.."

I face her nonchalantly and she bowed her head "Who are you?" i ask suspiciously

"I'm queen samantha's servant. Vanelle, Your mom's chancellor. Your father died on a voyage he never came back and when you reach the age of five. You fell asleep and didn't' wake up for days and your mom had no choice to find a cure to save you.."

I Couldn't believe my ears. Mas naguluhan ako "I need a moment"-Umalis ako at dinala ko na ang box na may laman na gamit ni mama. Wala na akong nararamdaman para bang manhid na. Pumasok na ako sa aking kwarto at umupo sa sofa. Inopen ko narin ang box at inilabas ang mga luma nyang litrato kahit may dust I kissed it at niyakap ito. Ang ganda ni mama and I didn't had a chance to see her. Nor even touch her... But mama why??

Hinalungkat kolang at may isa din litrato sa loob na nakafold. Inopen ko ito at nakita ko si queen clarietha ang kadilanan kaya napigilan ko ang lumuluha kong mata. Bat nandito ang larawan ng cloud queen? Napadilat ako at sinubukan hukayin ang aking memorya. Mas napadilat ako husto at walang nasabi.

Whose clexa? and queen clarietha hinalungkat ko ulit ang nilalaman ng box at nakita ko ang punit na larawan at di lang isa kundi dalawa inilagay ko ito  sa aking legs.  Nasa gitna ang larawan ng cloud queen.

Sino si clexa bakit naririto rin si reyna clarietha at ano ang kaugnayan nila kay mama? Kinuha ko ang parehong punit na larawan at pinagdikit ang mga ito at lumiwanag ito at nabitiwan ko.

𝑊𝑎𝑘𝑒 𝑢𝑝 𝐶𝑎𝑚 𝑤𝑒𝑡ℎ𝑟𝑖𝑛!


Load failed, please RETRY

Status de energia semanal

Rank -- Ranking de Poder
Stone -- Pedra de Poder

Capítulos de desbloqueio em lote

Índice

Opções de exibição

Fundo

Fonte

Tamanho

Comentários do capítulo

Escreva uma avaliação Status de leitura: C39
Falha ao postar. Tente novamente
  • Qualidade de Escrita
  • Estabilidade das atualizações
  • Desenvolvimento de Histórias
  • Design de Personagens
  • Antecedentes do mundo

O escore total 0.0

Resenha postada com sucesso! Leia mais resenhas
Vote com Power Stone
Rank NO.-- Ranking de Potência
Stone -- Pedra de Poder
Denunciar conteúdo impróprio
Dica de erro

Denunciar abuso

Comentários do parágrafo

Login