Capítulo 10: ไฟน้อยย่อมแพ้น้ำ

ผู้โดยสารทั้งหมดลงเรือ กูณฑ์ยึดหลักไว้แน่น ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความมันที่กำลังจะเกิดขึ้น คนขับเรือขับไปช้า ๆ ก่อน น้ำกระเซ็นมาโดนแก้มทำให้สดชื่นขึ้นไม่น้อย ความเร็วค่อย ๆ เพิ่มขึ้น กูณฑ์จับที่ยึดไว้แน่นกว่าเดิม เขาไม่รู้ว่าเขาตะโกนอะไรออกบ้างเพราะความตื่นเต้น ในที่สุดก็มาถึงวินาทีที่ตื่นเต้นที่สุด เรือบานาน่าโบ๊ทพลิกคว่ำ ผู้โดยสารที่ยังไม่ทันตั้งตัวลงมาอยู่ในน้ำ สำลักน้ำไปคนละหลายอึก กูณฑ์มองไปรอบ ๆ พอมาอยู่ในน้ำแล้ว วิวที่เห็นก็ดูแปลกตาไปชอบกล ทันใดนั้นเองกูณฑ์ก็ขยี้ตา เขาไม่แน่ใจว่าเขาตาฝาดไปหรือเปล่า แต่เมื่อมองไปอีกที เขาก็เห็นหน้าคนที่กำลังลอยปริ่มน้ำอยู่ หน้าคนที่เหมือนแม่ของเขาไม่มีผิด กูณฑ์ตกใจ เขารีบว่ายไปตรงนั้นทันที ทั้ง ๆ ที่ความจริงเขาควรปล่อยให้พ่อจัดการเรื่องนี้จะปลอดภัยกว่า แต่กูณฑ์ก็ตัดสินใจทันทีเพราะอารามรีบร้อนและไว้ใจในฝีมือของตัวเองมากเกินไป เนื่องด้วยกูณฑ์เองก็เป็นนักกีฬาว่ายน้ำคนหนึ่ง