Capítulo 9: WALLFLOWER 9
Harris's POV
Each and everyone must shut their room close and concentrate with the task here at the site that you are assigned.
Busy ang lahat dahil sa ginagawang pag hahanda para sa School Festival ng Clinton Academy, syempre hindi mag papahuli ang section namin, Kaya agad na akong pumunta sa assigned area para mag asikaso din.
Napahinto ako dahil sa nakia ko, sila Euwielie at Lea na nag uusap, pero parang hindi siya simpleng pag uusap eh, Hindi naman siguro masama kung dito muna ako mukhang hindi naman nila ako napansin eh.
"Euwielie, There's something I wanna ask you, Is it ok?" Lea said.
Euwielie just nodded. "Are you and Ace childhood friends?Were you in the same middle school? Magkaibigan diba kayo?" Lea asked.
"Huh?"
"Could he have been your ex-boyfriend !?" Nabigla ako sa tanong ni Lea kay Euwielie, Totoo kaya? Pero hindi naman sumagot si Euwielie.
"Hey...What do you think of Harris" Mas nabigla ako sa huli niyang sinabi, paaano naman ako nadamay? "Harris must be a weird and an idiot but he genuinely trust you, you know?"
"If you hurt Harris... I might not able to forgive you, hindi kita mapapatawad Euwielie" Lea said.
"Si Harris.... Para sakin., he is a friend I cherish, isa siyang mahalagang kaibigan" Euwielie said.
Euwielie....
Dahil sa gulat ay natabig ko ang kahon na malapit sakin, Agad naman na napatingin ang dalawa. Nakangiting lumapit si Lea sakin. "This kind of guy is worth cherishing, huh?"
Bahagya niya akong tinapik at saka na umalis. Ilang minutong katahimikan ang namalagi sami ni Euwielie. Kaya ako na ang unang nag salita.
"S—Sorry, I hear it. Sorry talaga, I don't mean it" I said.
"It's okay" she said.
Lumapit ako sa kanya at saka umupo "I'm glad. Thank you Euwielie, I will do my best, so I cann remain as your friend and i will wait until we can be more than that" Sadya kong hininaan ang dulo kong sinabi dahil nahihiya ako.
Tumayo ako at saka sumandal sa pader Pero huli na dahil natumba ako, hindi pala pader ang nasandalan ko kundi ang ginagawa ng ibang studyante.
"Harris!" Euwielie shouted at saka tinulungan akong tumayo. Tuluyan na ngang nasira ang ginawa nila.
"Who that hell do that!"
"What the!?"
"What's going on?"
Nagkatitigan kami ni Euwielie dahil nag kakagulo na sila. Patay! Oh no, what have I've done?
"1...2..3..Let's run!" I whispered to Euwielie. Pagkasabi ko noon ay agad kong hinawakan ang kamay ni Euwielie at saka hinila siya pa takbo para makaalis sa gulong napasok ko.
Pumasok kami sa building, mabuti nalang at wala ng tao dito dahil lahat sila ay abala sa site. Pumasok kami sa pinakaligtas na lugar na alam naming. Ang library!
Nagtago kami sa likod ng book shelf. Sabay kaming natawa dahil sa ginawa namin, nagulat ako noong huminto siya at napatingin sa kamay naming magkahawak pa hanggang ngayon.
"S—Sorry" sabi ko at saka tanggal sa kamay ko na nakahawak sa kanya. ngumiti lang siya at saka naglakad papunta sa table. Kaya sinundan ko siya.
"The first time we met...you picked up my Id right here, right?" she said and faced me. "after that, the event at the station happened...I picked up the book you left."
"Euwielie...wag mong sabihing na—"
"It was written in the diary." She said. Napahinto naman ako. Tama, nakasulat lahat ng iyon sa exchange diary.
"You're right" I said. Ang akala ko ay naalala na niya ang lahat.
"The first time we met, I met you here...Then we were both in the same class. We went to the festival...As I read through the diary, I could exactly feel and confirm that these precious memories are these inside my heart, Is all because you brought up the exchange diary with me?"she said.
Lumapit ako papunta ako sa kanya. "I'm really happy that I have you by my side" sabi niya pa at saka tumalikod.
Hindi ko mapaliwag ang sayang nararamdaman ko, sa mga orsa na to. Para bang, may nag pipiyesta sa tiyan ko. hindi pa ako naging ganito ka saya sa maraming nagdaang araw sa buhat ko.
Hindi ko na napigilan pa, mahigpit ko siyang niyakap mula sa likod. Ayokong makita niya na, naiiyak ako sa sobrang saya.... Masaya ako na naging kaibigan ko siya, pero ang hindi ko maintindihan meron sa bahagi ng puso ko na naguudyok na sana ay mas lumalim pa.
Makakaya ko bang habang buhay nalang siyang kaibigan, gayong sa mga oras na to ay gusto ko siyang halikan.
Kasalanan nga ba ang nararamdaman ko kung ito ang gusto ng puso ko.
Mahal kita, yan ang gusto kong sabihin sa mga oras na ito, pero wala akong lakas ng loob. Natatakot ako na hanggang kaibigan nalang ang kaya mong ibigan sakin.
Lumipas ang minuto pero wala akong narinig sa kanya. Hinayaan niya lang akong yakapin siya ng mahigpit.
Napahinto kami dahil sa narinig naming yabag at bukas ng pinto, Kaya agad na kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya, at hinila siya sa ilalim ng desk.
"I was right to think that it was here!"
A girl says at saka umalis na din agad, Napahinga kami ng malalim ni Euwielie at sabay na napangiti dahil sa ginawa namin.
Maya maya ay lumabas na din kami sa library, Sabay lang kaming naglalakad sa hallway.
"Who would have thought someone would come to get back something they left there, hahaha" I asked.
"You're right" she said.
"Harris let's go"
Napahinto naman kami sa paglalakad dahil sa pagtawak sakin ni Leon, "Saan?"
"Sa field area, ikaw ang nagsimula ng kaguluhan diba? Tara na"
"L—Leon, sorry. Di ko sinasadya"
"You're going to help us build it from scratch again" he said. Sabay hila sakin
"Euwielie! I'm sorry! Please go ahead to our assigned area" I shouted.
Euwielie's POV
I have no choice to walk alone dahil hinila na ni Leon si Harris paalis, Nagsimula akong maglakad papunta sa site.
When I heard someone called me. "Euwie" I guy said kaya napahinto ako. Euwie? Bakit niya ako tinatawag na Euwie?
"will you quit it already?" he said and walked towards me. "Why do you have to ignored by you?" he continue Ano bang sinasabi niya? Bakit ko naman siya iiwasan?
"In the first place, you're the one who betrayed me, I should the one who has the right to pissed off" he said. Kaya napahinto ako.
"Uhmm..." I don't know what to say.
"That day... when I was to move out and settle for good...We promise to meet each other for last time, right?... you said you'd definitely come... but then, you didn't"
What his talking about?
"Even when I wait for you the whole night"
Hindi ko na masyadong marinig ang sinasabi niya dahil nag umpisa nanamang sumakit ang ulo ko... hindi ko alama ang gagawin ko kaya napahawak nalang ako dito... sobrang sakit.
That day?
"I... really came" I whispered. Dahil hindi ko na knaya ang sakit ay napaupo na ako.
"Euwie!" he shouted at tinulungan ako sa pagtayo. "Are you ok, Euwie?"
Nakarinig ako ng yabag ng mga paa. "Euwielie!" sabi ng boses na kilala ko.
Harris, he really came.
"What did you do to her" he said, I can hear the anger in his voice.
"You mistake, wala akong ginagawa"sagot ng lalaki, sa pagkakatanda ko siya ang bagong transfer sa room namin. "I'm really disappointed, I'll guess. I'm a bother so I'll be on my way" he said at saka umalis na.
"What are you doing Harris? Let's go" Leon said. Napatingin naman si Harris dito at sakin.
"I'm... all ok now" I managed to said. Dahan dahan akong tumayo.
Harris is a good person... at ayokong maging pabigat sa kanya. Sisikapin kong hindi maging pabigat sa kanya.
Status de energia semanal
-- Ranking de
Poder 
-- Pedra de
Poder