Ang pagbabagong iyon ang dahilan para malayo sila sa isa't isa... At ngayon na kapwa na silang estranghero.
Lumipas na ang maraming taon pero tuwing naalala niya ito, sumasakit ang puso niya. Ang sakit-sakit kahit huminga.
Humigpit ang kapit niya sa manilbela habang tinitigan ang patak ng ulan. Lumipas ang mahabang oras, tinigil niya ang pag-alala ng 5 taon nang nakararaan. Bigla niya napansin ang pamilyar na pigura sa gitna ng ulan.
Mabilis ang pagmamaneho ni Lu Jinnian kaya na wala ito. Tinignan niya ang side view mirror at kahit malakas ang ulan kilala niya kung sino ito. Tinigil niya ang sasakyan at binaba ang bintana ng kotse.
Nakita niya sa salamin, nag-aabang si Qiao Anhao ng taxi sa ulan.
Bumilis ang tibok ng puso ni Lu Jinnian at tinaas ang bintana saka bumalik.
Nang dumating sila Qiao Anhao at Zhao Meng sa lungsod. Naka tanggap ito ng tawag galing sa bahay nila. Gusto niyang ihatid si Qiao Anhao sa Mian Xiu Garden bago umuwi pero dahil maaga pa ayaw niyang umuwi sa bahay na walang tao, sinabi ni Qiao Anhao na mag-kab nalang siya sa malapit na shopping mall.
-
Makulimlim na ang langit ng pumasok siya sa mall. Kaya gumalaw muna siya at kumain ng hapunan.
Matapos ng hapunan, 9:30 pm na ng gabi at magsasaka na rin ang mall. Binayaran niya ang bill at nagpunta sa basement ng mall. Nang naka labas na siya ay saka umulan.
Nilabas niya ang payong at tumakbo sa gilid ng roadside. Matagal siyang naghintay ng taxi pero ng ka kawayan niya ito, pumarada ang black na Audi sa harap niya.
Ang lakas ng ulan kaya hindi malinaw na makita ni Qiao Anhao ang car plate ng sasakyan. Kaaway na sana siya ng taxi ng bumaba ang bintana ng Audi.
Narinig niya ang pamilyar na boses sa ulan, "Come in."
Hindi inaasahan ni Qiao Anhao na sasakyan ito ni Lu Jinnian. Tumigil siya sandali ng marinig ang boses nito. Ang mga sumunod ay lumabas na ng kotse si Lu Jinnian at naiinip na binuksan ang sasakyan. Kahit walang payong.