บทที่ 15 ปฏิบัติการสายฟ้าแลบ
กลางค่ำคืนที่มืดมิด ดวงจันทร์ที่เคยหลบอยู่หลังเมฆก็ค่อยๆโผล่ออกมา ส่องแสงสว่างขึ้นเรื่อยๆ ทำให้มองเห็นทางเดินใหญ่กลางเมืองที่เงียบสงบ หยาดน้ำส่องประกายสว่างสดใส
เมืองหลวงในยามปกติ ไม่ได้มีการห้ามออกนอกเคหสถานในยามวิกาลแต่อย่างใด เพียงแต่ตอนนี้เป็นช่วงเวลาของสงคราม ทุกคนจึงต้องปฏิบัติตามคำส่งของเจ้าเมืองและกลับไปยังบ้านของตน อีกทั้งในขณะนี้ไม่มีใครมีอารมณ์สุนทรีออกมาเดินเล่น และนั่นทำให้ชิงเซี่ยทำอะไรได้ง่ายขึ้น
คุกหลวงตั้งอยู่ในพื้นที่แห้งแล้งทางตะวันออกของเมือง ด้านข้างเป็นค่ายทหาร ด้านหลังเป็นแม่น้ำ เรียกได้ว่าใช้ประโยชน์จากภูมิประเทศได้อย่างดีเยี่ยม สำหรับชิงเซี่ยแล้วนางค่อนข้างชินกับการลอบเข้าไปในตึกระฟ้าที่มีกล้องอินฟราเรด กล้องวงจรปิดและเทคโนโลยีการป้องกันชั้นสูง ทำให้เมืองใหญ่ในสมัยโบราณเช่นนี้ไม่ต่างอะไรกับสนามเด็กเล่น สิ่งที่นางต้องเตรียมมีเพียงระแวดระวังทหารยามและหูตาที่ว่องไวเท่านั้น ซึ่งทั้งหมดนี้มันไม่ได้ยากเลย