บทที่ 735 : ตอนนี้สนุกนะ!
______________________________
"เด็กมหัศจรรย์!"
"กลอนนี่รีบบันทึกเอาไว้เร็ว! พาดหัวบ่าย!"
"โลกหล้า โลกหล้าอะไรนะ?"
"อันวิถีแห่งโลกหล้าคือเปลี่ยนแปลง!"
"ใช่ๆๆ เป็นการใช้คำที่งดงามมาก!"
"แม่สาวน้อยคนนี้ไม่ใช่ปลาในบ่อ[1]เลยแฮะ"
นักข่าวกับเหล่าคนที่มามุงล้วนมอบคำเยินยอให้เฉินเฉิน
จางเย่ที่อยู่ห่างออกไปทั้งฉิวทั้งขัน เป็นอีกครั้งที่ได้ตระหนักว่ายัยหนูคนนี้ฉลาดขนาดไหน ตัวเขาเมื่อเช้าร้องไปได้แค่สองท่อน ซึ่งถูกเฉินเฉินได้ยินเข้าพอดี ทั้งที่เห็นบทกลอนเพียงแวบเดียวก็จำได้แล้ว! ถ้าลองเป็นเด็กคนอื่น อย่าว่าแต่เด็กเลย ต่อให้เป็นผู้ใหญ่แล้ว หลายคนก็ยังทำแบบนี้ไม่ได้!
เผชิญกับการเยินยอของผู้คน เฉินเฉินกลับแสดงสีหน้าท่าทางที่ค่อนข้างสงบและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี นักข่าวหันกล้องไปทางไหน เธอก็หันไปตามกล้อง ใบหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด
"เหราเฉินเฉิน!" จางเย่ตะโกนดังลั่นระหว่างเดินแทรกฝูงชนเข้ามา
เฉินเฉินได้ยินเสียงมาแต่ไกลก็หันกลับมามองเขา ยังพูดว่า "จางเย่ หนูทำความดีครั้งใหญ่ล่ะ"