章 23: Last Day
Alex's POV
Maaga akong nagising para ipag handa ng breakfast ang mga taong nang aaway sa akin? Bait ko noh?
"Good Morning Princess."
Si kuya. Ayoko silang pansinin.
"Still mad?"
"Good Morning."
"Good Morning Stan."
Narinig ko pa silang nagtatawanan.
Natapos na kaming kumain.
"Mauna na ako sa inyo. Pinapapunta na ako ni Mommy sa bahay." Paalam ni Kuya.
"Sige John. Ingat."
Hindi na ako nag paalam kay Kuya at umakyat na lang sa kwarto.
Ihahanda ko na lang yung mga gagamitin ko mamaya sa sports fest.
"Alex galit ka pa rin?"
Inagaw nya sa akin yung bag ko.
Tinignan ko lang sya ng masama.
"Please. Let's talk."
Bahala sya. Sa kanya na yung bag ko. Bumaba na lang ako.
School.
Nakabusangot lang ako habang naglalakad papunta sa court.
"Good Morning Captain."
Ngumiti lang ako sa mga kaTeam mate ko.
"Mukhang wala sa mood si Captain ah."
"Good Morning Coach."
"Is there a problem Mrs. Martin?"
"Wala po."
"Tutal 8 pa lang naman at 9:30 ang start ng game, mag warm up muna kayo."
"YES COACH."
"Captain."
Napatingin ako sa sumigaw.
"Bakit Cheska?"
"May nagpapabigay."
May inabot sya sa akin na isang red rose at mat maliit na card.
Binasa ko. Malamang! Alangan kainin ko! Tsk!
Sorry Babe. Galingan mo.
Asawa mo.
Hinanap ko sa paligid si Stan, kaso hindi ko sya nakita.
Infairness. Kinilig ako. Haha!
Warm up. Warm up.
Dumaan sa harap naming ang makakalaban naming team mate. Team nila Monique.
Umayos ako ng tayo ng nagpameywang sa harap nila, ganun din yung ginawa ng iba kong team mate. Yung iba naman mga naka crossarms. Turo ko sa kanila yan! Haha.
"Humanda kayo sa amin Alex."
"Naman! Naghanda na kami para talunin ulit kayo."
"That won't happen."
"Well let's see."
Nagbabye pa kami sa kanila nung umalis sila.
Ginanahan na ako.
"Team kailangang lampasuhin ulit natin sila!"
"YES CAPTAIN!"
Game.
Maria's POV
Nag umpisa na ang laro. Halos pantay ang score. Kapwa nang iinit ang magkabilang grupo.
Hindi maiwasang mainis ni Alex, kailangan nilang lumamang.
Hindi nya rin alam kung bakit hindi sya makapag concentrate sa paglalaro, kinakabahan sya. Parang may mang yayari na hindi maganda.
Time out.
"Martin ok ka lang?" Alalang tanong sa kanya ng coach nila. Napansin marahil nito ang pagiging ilang nya sa laro.
"Cheska sub ka muna sa akin."
Napatingin sa kanya ang mga team mates nya.
"O-Ok."
Nag umpisa na ulit ang laro.
Alex's POV
Maya-maya tumunog yung phone ko.
From: Asawa.
Babe are you ok? Gusto mo ng inspiration? Tingin ka sa taas, sa harap mo.
Sinunod ko naman yung text nya.
Ang mokong! May dalang placards!
'GO ALEX BABE!! I LOVE YOU.'
Yan lang naman yung nakalagay. Kasama pa nya yung mga kateam nya.
Napangiti na lang ako. Baliw talaga.
Pinasok na ako ni coach sa game. Napatingin ako sa pwesto ni Stan.
Nag flying kiss sya.
Napansin naman yun ng mga nanunuod, at talagang sinundan nila kung saan patungo yung kiss nya. Nakakatawa sila, akala mo may nakikita talaga. Haha!
Nakatingin na ang lahat sa akin. Nahiya tuloy ako.
Nakakainis. Pareho pa rin ng score. Nung mag sspike na ako, nakita ko si Monique na iboblock ang tira ko kaya inipon ko ang buo kong pwersa sabay palo.
Hindi kinaya ni Monique yung palo ko kaya nakalusot yung bola at napa upo sya.
'Woah!'
'Astig!'
Sigawan ng mga nanunuod.
Tinignan ko si Monique sabay irap.
At ang resulta. PANALO KAMI!!
Wohhhh~!
Pauwi na ako. Napagdesisyon ng team na pag uusapan pa kung san kami mag cecelebrate.
"Congrats Babe."
Nagulat ako ng biglang nasa tabi ko na si Stan.
Bigla nyang hinapit yung bewang ko papalapit sa kanya saka ako kinintalan ng halik. Sandali lang yun.
'Hoy Bawal yan dito!'
'Isa pa!'
"Sira ka talaga! Ang daming tao dito oh!" Bulong ko kay Stan.
Nakakahiya. Tsk!
"Ok lang yan!"
"Basketball team dapat manalo kayo para tuloy ang outing natin!" Sigaw ng coach nila.
"Outing?" Tanong ko kay Stan.
"Diba nga kapag nanalo daw tayo mag rerequest sila coach ng outing?"
"Ahh. Mukhang masaya yun."
"Oo nama. Babe panuorin mo kami mamaya ah."
KRINGGGG..
Nag ring yung phone sa bag ko.
Si Felix?
Napatingin ako kay Stan.
"Hello?"
[Si Ms. Alexandra po ba to?]
Babae?
"Opo. Sino po sila?"
[I'm nurse Nica from St. Maria's Hospital. Ma'am kilala nyo po ba si Mr. Felix Nijal?]
"Y-Yeah. He's my friend"
Shit! Bigla akong kinabahan.
[Ma'am pwede po ba kayong pumunta dito? Naaksidente po kasi yung sinasakyang kotse ni Mr. Nijal. Kayo po yung sinabi nya na tawagan namin.]
"A-Ano.. O-Ok na ba sya ngayon?"
[Ok na naman po sya. Pero hindi pa po sya nagigising.]
"S-Sige. Papunta na ako dyan."
TOOT TOOT TOOT
"Stan I have to go."
"Saan?"
"Si F-Felix. Naaksidente."
"Really? Eh kanina nakita ko pa sya dito na nanunuod ng game nyo."
"N-No Stan. Tumawag sa akin yung nurse ng St. Maria. Nandun daw sya."
"Alex baka naman nagkukunwari lang yun."
"Hindi. Kilala ko si Felix. Hindi nya magagawa yun."
Kinakabahan na talaga ako.
"You really know him? You still care for him?"
"Please Stan."
"How about me Alex?"
"Kailangan ako ni Felix."
"Kailangan din kita."
Hindi ko gustong gawin to. Kaso kailangan talaga ako ni Felix ngayon.
"Wag ka namang selfish Stan. Naaksidente si Felix!"
"I told you! Nandito lang sya kanina."
"Marami ang pwedeng mangyari in just a second! P-Pwedeng mawala sya, at ayokong mangyari yun!"
Napayuko ako.
"So hindi ka nag aalala na ako ang pwedeng mawala sayo?"
"Stan iba ang sitwasyon ngayon. Buhay na to ni Felix."
"Go on. If you leave, matatapos na ang lahat."
"What?"
"Choose. Me or him?"
Hindi ko iniexpect sa darating ako sa ganitong sitwasyon.
"I-I'm sorry."
Tumakbo na ako palayo kay Stan. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko maintindihan. Ang mahalaga ngayon ay ang makarating agad ako sa hospital.
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット