"Aishh! Bilisan mo na"
"Ok po!"
"Pwede na palang magtrabaho si Gia sa cafe eh.. Kahit part time lang hehe.."
Ken POV
"Umm.. Gina?"
"Hm?"
"Ah.. Never mind"
"Ok"
"Kamusta nga pala si Gia sa school?"
"Ok naman"
"Ah ganun? Ok.. Eh ikaw?"
"Ano sakin?"
"Kamusta ka na?"
"Same rin.. Ok lng"
"Nice! Yea.. Good!"
Awkward silence
"Btw honor ba si Gia sa school?"
"Syempre! Mana say--..mana sakin! Hehe.."
"Eh ang alam ko, honor ka lang dati.. Hindi ka high honor or highest honor hihi.."
"BAKIT!? Alam mo ba kung honor, high honor, or highest honor siya?"
"Ok.. Lahat mo na sinabi.. Syempre hindi ko alam! Ano nga ba?"
"Highest honor siya fyi"
"Oh edi.. Di sya mana sayo kundi...."
"Kundi?... Kundi ano?"
"Umm.. Mana sakin! Aminin mo na kasi.. Ako talaga dapat yung sasabihin mo kanina.. Ginawa mo lng na mana sayo HAHAHAHAHA!!"
"Tumigil ka nga! Hahaha oo na! Ikaw na matalino! Kumlawde!"
Nag continue yung pag uusap namin.. Lahat tungkol kay Gia pero masaya naman..
"Siya ang topic natin kanina pa.. Ibahin naman kaya natin?"
"Edi change topic! Ano gusto mong topic?"
"Topic tungkol satin!"
"Umm..."
"Here's your order ma'am, sir!"
Panira naman oh! Pero mas ok na yatang dumating si Gia kaysa mag continue itong silence na toh na ewan kasi ewan kasi yun nga! EWAN!
TIME SKIPPED
Ringggggg!!!....
"Hello?"
"Ok.. Punta na ako dyan"
"Well I guess kailangan ko ng umalis. Salamat sa coffee! Bye"
"Sige po! Promise ko po, pag nag kita po ulit tau, may kape po ulit kayo galing sakin!! Bye po!!" sabi ni Gia
Gina POV
Biglang higa sa kama
"HAY SALAMAT!"
Pag nalaman ng mga tao na nakalaya na ako, pano na? Ano kaya sasabihin nila? Na.... dapat hindi nalang ako nakalaya! Na dapat mamatay nalang ako sa kulungan para mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ni Dai Chen! Ughhhh!!.. Walang sino man ang pwedeng makaalam na naka laya na ako.
Kinabukasan..
"Gia! Hali ka na! Ang tagal mo!"
"Bat ba kasi kailangan nating umalis?"
Gia POV
Pano na yung promise namin ni Lalisa sa isa't isa?
Magagawa ko pa ba yun? I mean matutupad ko pa ba yun?
Ano bang nangyayari? Bakit ba kailangang pang umalis? Baka dahil dun sa problema ni ma.. Pro! Ughhhh never mind.. Syempre kailangan kong sundin si ma.
"Gia!!!!!!"
??
"Kahit anong mangyari, sabay pa rin tayong mag dedebut! Susulatan kita ng letter lagi, sana lagi mo ring replayan"
"Lalisa.."
sob sob
"Gia! Hali ka na! Ang tagal mo!" sigaw ni mama
Hindi ko alam ang sasabihin ko kay Lalisa. Wala akong masabi hanggang dumating yung minutong hinila na ako ng mama ko papuntang kotse.
Umandar na yung kotse*
"Gia!! Wag mong kakalimutan promise natin! Ok? Mamimiss kita! Susulatan nalang kita ng letter, replayan mo! Gia!!!!!" sigaw ni Lalisa habang hinahabol yung kotse
"Gia.. Sorry" sabi ni mama "kasalan ko to' lahat" sabay yakap
Lalisa POV
"Gia!! Wag mong kakalimutan promise natin! Ok? Mamimiss kita! Susulatan nalang kita ng letter, replayan mo! Gia!!!!!..."
"...goodbye"
umuwi na ako ng bahay, uminom muna ng tubig, sunod, higa sa sofa at binuksan ang TV para manuod ng "Shrek 2"
Nakatulog ako habang nanunood, dumating yung mama ko
"Gia! Nanunood, nakapikit? Pano yun?" Nilipat yung channel
"Ma naman.. Sorry po kung di naman ako nanunood! Tapusin ko lang po ya--"
Tinigil ko ang pagsasalita ko ng marinig ko sa balita na galing sa TV na nagkaroon ng car crash at maraming naniniwala na si Gina Gu yung isang babae dun..
"G-Gia.."
sob sob
Sana maging ok si Gia.. Syempre pati yung mama niya..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Isang kotse ang sumalubong sa isang truck na nawalan ng preno upang maligtas ang mga batang tumatawid"
"Tatlong tao ang nasa kotse, injured ang dalawa at isa ang patay"
"Maraming nagsasabi na isa sa mga nakasakay sa kotse ay si Gina Gu at marami ring nagsasabi na kamukha lang daw"
Gia POV
Unting unting bumubukas ang mga mata ko, sa una ay malabo pero sa huli ay luminaw, nakakita ako ng mga doctor at nurse, nakakita rin ako ng mga pasyente.
Bat na sa hospital ako? Anong nangyari sakin?
"NA SAAN ANG ANAK KO!? GUSTO KO SIYANG MAKITA!"
Ang aga aga, sigaw ng sigaw.. Sandali, umaga ba? Nevermind! Sino ba yung sumisigaw? Parang ewan..
"GIA! Buti ligtas ka!" sabay yakap
"Huh? Sino ka? Kaano ano kita?"
"G-Gia.. Gia naman oh! Ako toh mama mo!"
"Huh kailan pa po? At tsaka bat po ako nandito? Anyare?"
Luh.. Umiyak sya sa harap ko. May nasabi ba akong masama? Totoo bang mama ko siya?
"Ms. ano po bang nanyari sakin?"
"Naaksidente tayo kaya napunta tayo dito sa hospital, namatay driver natin at ikaw naman ay nakalimot"
"NURSE! Pwede po bang mag tanong? Totoo po bang naaksidente ako? Siya ba ang mama ko?"
Nurse: "Totoo po.. Mrs. Gu, sorry po pro mukhang nagkaroon po siya ng amnesia"
AMNESIA!! AKO, NAGKAROON NG AMNESIA!
DAY SKIPPED
Nakaalis na kami ng hospital
Nakaalis na kami ng Beijing
At ngayon kami ay na sa Weifang, China na kami
Ako ay focused sa pag aaral pero ako'y tumutulong parin sa mama ko, nag bebenta ako ng balot, nalaman ko toh sa isang website at ni try ko, nang magawa ko na ito, grabe ang sarap, baka kumita ako nito dito sa Weifang, syempre walang ganun sa China eh.. Meron nga ba o wla? Eh basta.. Si mama nga pla ay isang labandera nalang ngayon pero naghahanap parin siya ng magandang trabaho.
Also, available on Wattpad
https://www.wattpad.com/694863979-maybe-ongoing-maybe-4-free
Follow me on:
Wattpad: AlkaldeYnjil
Facebook: AlkaldeYnjil
Instagram: Luenitoons