章 19: Paalam
ILANG araw ang lumipas at sa bawat minutong nagdaan ay hindi ko mapigilang hindi mangamba sa mga maaaring mangyari. Maaaring mabaliw ako at kasunod niyon ay hindi ko na alam ang gagawin. Ilang beses akong hindi makatulog at napapansin na din ni Nanay ang madalas kong pagpupuyat sa gabi kapag binabangungot ako.
Minsan, nagigising nalang akong umiiyak at awang awa ako sa sarili ko. At kapag dinadalaw ako ni Gabriel o namamasiyal kami ay pilit kong pinapatatag ang sarili ko na maging masaya sa harap niya. I was traumatized from what happened. I was betrayed and cruel vengeance was given to me. Kahit sino ay maaring kakayanin iyon pero magkakaroon ng permanenteng sugat sa kanilang pagkatao.
I felt so filthy and undeserving for Gabriel. Papaano kung malaman niya ang nangyari at hindi niya ako paniniwalaan? Sapat na ang kinuhang mga litrato nila Terry para ipahayag ang pagpayag ko sa insidenteng iyon. At kahit ako na diring na diring sa litratong kinuha nila ay maniniwala sa nakikita. It looks so real! Walang halong kasinungalingan kung ang larawang nakuha ang pagbabasehan.
I was drugged. God knows, how much I wanted to defend myself but I don't have any evidence!
Now, as I stared at Terry, all I could feel is a cold heart. Nandito siya sa labas ng mansiyon ng mga Zegarra. Bumalik kaagad ang panibagong kaba sa aking dibdib ng makita ko siyang kakalabas lang ng mansiyon. Kita ko ang akmang pagkatigil niya ng makita ako.
Namula ang kanyang pisngi at bahagyang lumaki ang kanyang mga mata. Sa akto pa lang ng mga kilos niya alam kong ginawa niya na ang bagay na kinatatakutan ko. Mapait akong ngumiti sa kanya sa kabila ng pait na nararamdaman ko sa aking lalamunan dahil sa panibagong luhang muling dadaloy sa aking mga mata.
"Did he know already?" Mahina kong tanong sa kanya.
She gulped nervously but she maintain her firmed face. "M---malalaman niya na ngayon. I already gave him the pictures." Walang hiya niyang saad.
Isang luha ang pumatak galing sa aking mga mata. I saw her eyes grew bigger as she saw how pathetic I am right now.
"A---are you happy, Terry?" Kalmado ko pa ring saad kahit sa nanginginig na boses.
Hindi siya nakasagot kaya tinanong ko siya ulit. "Are you happy for ruining me?"
Doon siya natauhan at mabagsik akong tiningnan. "Do you think I want this to happened, Tam?! I warned you but you didn't listen. Ilang ulit kong sinabi sa iyo na may gusto ako sa kanya pero hindi mo binigyang respeto ang pagkakaibigan natin. You brought this upon yourself." She then sighed harshly. Ang boses niya ay pataas ng pataas. Galit na galit siya at kung ipapagpipilitan ko pa ang rason ko sa kanya ay baka marinig kami ng gwardiya dito. I don't want to cause any scandal.
"Hindi madaling paamuhin si Gabriel pero tangina ka, Tam! You are so cruel! How did you seduce him?! Nagpaturo ka ba sa iyong ina, ha?!"
I gritted my teeth. "You have no right to insult my mother."
She smirked. Parang biglang nagbago ang lahat. Parang hindi ko na siya kilala. Hindi na siya ang dating Terry na nakilala ko.
Tumaas ang kilay niya. "Bakit? Hindi mo pa rin matanggap ang katotohanang isang kabit si Aling Carlotta, Tam?" Mapanuya niyang saad.
Muli ay mapait akong ngumiti sa kanya. Hindi ko alam kong ako ba ang nakakaawa sa sitwasiyong ito o siya mismo. Ni wala sa hinuha kong aabot sa puntong siya mismo ang magpapaalala sa nakaraan ng ina ko at ipapamumukha sa akin iyon na parang wala akong karapatang kumuntra sa kanya.
"It was just rumors, Terry. Maaring totoo at maaring hindi. If you think you win, then I don't give a shit. You can even celebrate… but you can never have Gabriel." Seryoso kong saad sa kanya. "Isaksak mo sa baga mo ang pagiging desperada mo."
Umawang ang labi niyang nakatingin sa akin pagkatapos ay dinuro niya ako at nanggigil siyang naglakad patungo sa akin pero hindi ko siya pinansin at ako na mismo ang lumagpas sa kanya. Nabunggo ko pa ang balikat niya pero wala akong pakialam. Nawalan na ako ng pakialam simula nang ininsulto niya ang ina ko. Simula nang niyurakan niya ang pagkatao ko. At simula nang sinaktan niya ako.
I am so disappointed at myself as the same as with her.
Pumikit ako ng mariin ng makaramdam ng rumaragasang kaba sa aking dibdib ulit. Nanlalamig ang mga kamay ko at para akong namamanhid na naglalakad papasok ng mansiyon. Nang nasa bukana pa ay nakasalubong ko si Nanay Breding na binati ko kaagad.
"Naku, hija! Nakalimutan ko pa lang sabihin sa iyo na wala dito ang Donya Consuelto at Don Martin. May lakad silang pinuntahan at nakalimutan kong sabihin iyon sa iyo kagabi." Saad niya sa akin.
Tumango ako kahit man hindi halos rumehistro sa aking utak ang sinabi niya.
"S---si Gabriel po?" Nauutal kong tanong.
"Nandoon sa library, Tam. Kanina pa nga iyon hindi lumalabas eh. Simula nang dumalaw dito si Terry kanina ay hindi na lumabas si Senorito Gabriel." Kumunot pa ng bahagya ang kanyang noo na parang nahihiwagaan sa akin.
Maya't maya pa ay tinuptop niya ang kanyang bibig na parang gulat na gulat. "Hala! Hindi niya ba sinabi sa iyo na dadalaw sa kanya si Terry?"
Mabilis akong umiling. "Hindi po."
"Nag-away ba kayo?"
Umiling ako ulit. "Akala ko pa naman kong ano na. Sige, puntahan mo na doon dahil tiyak kong kanina ka pa hinihintay niyon." Anyaya niya sa akin bago ako iniwan sa sala.
Hawak ang natitirang pag-asa para sa sarili ko ay mabilis kong tinungo ang library. Hindi pa man ako nakakapasok ay rinig ko na mula sa labas ang marahas na ingay na nanggagaling sa loob ng library. Dahan dahan akong lumapit sa pinto at nakiramdam. Isang panibagong kalampog at marahas na hininga ang aking narinig. It's like someone was throwing a fit in there. There were shattering of things.
"Taingna!" Gabriel's cursed makes me jump in an instant.
Natuptop ko ang aking bibig ng magsunod sunod iyon. Sa nahahapong lakas ay mabilis kong itinulak ang pinto at halos mawalan ako ng malay ng makita ang ayos ng buong silid. All of the book shelves were disheveled. All the lampshades are destroyed and now hopelessly lying on the floor. Ang mga lamesa ay nasira. Ang sofa ay wala na sa dating pwesto nito. It looks like an avalanche came here.
Nang mag-angat ako ng tingin sa kanya ay kita kong nakatingin din siya sa akin. I hitched my breath. He looks murderous while coldly staring at me. He's really static and rigid. Parang patay na nakatitig sa akin.
"Your hand, Gabriel!" Nahintatakutan kong saad ng makita kong umaagos ang dugo niya patungo sa puting carpet.
Fires of fury and hatred were smoldering in the corner of his eyes. Galit siya, iyan ang namuong desisyon sa loob ko ng makita ang mga mata niya. He coldly withdrew his stares on me. Parang wala lang sa kanya na kinuha ang putting tela na nakalagay sa sofa at pabarang pinahid sa sugatan niyang kamay.
Nanghihina akong tiningnan siya. Hindi ko alam ang gagawin.
"Let's clean it, Gabriel. H---hindi ganiyan ang paraan ng paglilinis ng sugat mo." Nag-aalala kong saad sa kanya. He might get infections. Baka may bubog pang natira sa kanyang palad.
Akmang lalabas ako pero pinigil ako ng malamig niyang boses.
"I didn't say you will leave, Tamina."
Mariin akong napapikit sa sinabi niya. Gabriel is calling me by my name and it didn't help up with my nervous state right now. Gumalaw ako at sa paghakbang ko ay may natapakan akong nga papel. Yumuko ako at sa pagkakataong ito, bumigay ang katawan ko sa nakita.
Nanginginig ang mga kamay ko na kinuha ko ang mga ito. Even the AC of this room can't even hold up my own sweats.
I felt so trapped.
Mabilis kong binitawan iyon at tinungo siya. Huli ko nang naramdaman na may bubog pala sa dinaanan ko. Kahit na imbis na pagtuunan ko ng pansin ang paa ko ay ininda ko na lamang ang sakit.
"G---gabriel…" I called him. "It's not true. Terry and her friends planned all about this." Hindi ko mapigilang sabihin kahit pa man alam kong hindi tamang sa ganoong paraan ko dedepensahan ang sarili ko. Mas lalo lang siyang maghihinala at maniniwalang ginawa ko nga talaga ang bagay na iniisip niya.
He sipped through his wine glass then glance at me coldly. Umigting ang kanyang mga pangang tinapunan ako ng tingin.
"So, is it true then?" He dangerously asked. The loath in his voice was there. Mas lalong pumait ang lalamunan at pakiramdam ko ng makumpirmang naniniwala nga siya.
Tanga ka ba, Tam? Kahit sinong makakakita sa larawang ito ay siguradong maniniwala.
Hindi ako makasagot sa tanong niya. "Hindi ko ginusto ang nangyari." I slowly said. "I swear I didn't remember anything."
Isang marahas na pagbalibag sa basong dala niya ang kanyang ginawa. Tumalbog ito sa dingding ng silid at wala akong nagawa kundi ang impit napatili at napaluha. Nabasag ito at iba ay tumalsik
"You fucking cheated on me!"
Akmang hahawakan ko siya pero hindi niya ako hinayaan. "N---no, Gabriel!"
"What?!" He spat angrily. "Maliwanag pa sa sikat ng araw ang pagtataksil mo sa akin, Tamina! Look at all those damn pictures!" Padabog niyang kinuha ito at inilapag sa harap ko. "My girlfriend was fucking naked together with a fucking bastard in a bed!"
Umiiyak ako sa harap niya at ilang ulit na umagos ang luha ko sa aking mga mata.
"You could have denied it, Tamina! For the hell I care, but hearing it from you makes everything on me lost. Tangina!" Pigil niyang saad at malakas na sinuntok ang lamesa niya. He's face was so red down to his neck. His growing anger was inevitable. Each passing minute was like a raging anger of thunder. Mas lalong lumalakas at nakakatakot.
Mas lalo akong napahagulhol at tinabunan ko ang buong mukha ko ng aking palad.
"And the fact that you didn't tell me about this since when I came back here just simplified everything. You were mine! Punyeta! You even choose that daft bimbo Columbus to replace me!"
Nagyuko ako ng tingin.
He advanced on me savagely. Halos muntik akong tumalbog pero napigilan niya ang katawan ko at hinawakan ng mariin ang balikat ko.
"Was he good in bed?! Was he rough? Gentle?" He roughly added. Niyugyog pa niya ang buong katawan ko.
Hindi ako makasagot at mas lalong naluha sa tinatanong niya.
"Answer me, damn it!" Sigaw niya sa akin. He's now a little bit drunk. His anger are growing mad and it's unstoppable. Ilang ulit niya akong niyugyog at nasasaktan ako sa ginagawa niya sa akin. Ang higpit ng hawak niya at halos madurog ako.
Pumalayaw ako ng iyak pero hindi ko siya tinigil sa paghigit sa akin.
"Then, I'll show what rough fucking really is." Isang malakas na tulak ang ginawa niya sa akin at napaupo ako sa sofa. Hindi pa man ako nakaumang ay nilapitan niya na ako. Hindi ko siya pinigil. Marahas ang bawat galaw na sinira niya ang damit ko at kinubabawan ako.
"Dapa." Mariing niyang utos sa akin sa malamig pa rin na boses. Nanghihina ang katawan ko sa utos niya kaya hindi ko siya nasunod.
Gusto kong magmakaawa sa kanya at sabihing hindi totoo ang lahat. Pero walang wala akong kayang ipatunay sa kanya.
Walang wala…
Nang hindi ako kumilos, siya na mismo ang nagbuhat sa akin at pinadapa ako. Nakatalikod ako sa kanya habang siya ay nasa likuran ko. Takot na takot ako at naririnig ko pa lang ang bawat kilos niya ay mas lalong dumadagdag iyon sa takot ko. Madali niyang nahagilap ang panty ko at pinunit niya iyon ng walang anumang pahintulot galing sa akin.
I hate this. This moment reminds me of that incident, where I was raped and taped.
"Stay fucking still, babe. And don't you dare move." He even slapped my butt and I winced in pain because of that. "Damn! I like fucking you this way…" He evilly whispered at my ear.
Unti unting sumuko ang puso ko at nahahapong yumuko at itinago ang ulo ko sa aking balikat na nakasandig sa headrest ng sofa. Walang pakundangang tumulo ang luha ko ng sinimulan niyang lapastanganin ang katawan ko. Walang pag-iingat at walang pagmamahal akong nararamdaman.
He even took me unprepared.
"Fuck! Fuck!" He cursed loudly when he entered me without remorse.
Napakagat ako sa aking ibabang labi ng maramdaman ang hapdi ng aking pagkakababae.
"Hmmf!" I shuffled a scream when he advanced inside me savagely. Sinamahan niya pa ito ng ilang hampas sa pang-upo ko na parang gigil na gigil siya.
"Open your legs wider." Mariing utos niya at mas lalo siyang bumayo sa akin mula sa likuran. Bawat pasok niya sa akin ay masakit. I was even about to move because it really hurts but he didn't let me. Hinabol niya ang beywang ko at mas ibinuka pa ang hita ko.
Wala akong maramdamang sarap sa kabila ng ginagawa namin. All I could feel was pain. Gumapang pa ang kamay niya sa aking dibdib at nilamas iyon. Nakakabastos ang ginagawa ni Gabriel sa akin. Ilang beses siyang dumaing na parang nasasarapan habang ako ay nasasaktan.
Hindi ko kailanman naisip na aangkinin niya ako sa ganitong paraan. Marahas at walang pag-iingat.
This might be the true him. This is the true him before I met him. This is his way of sex. Rough, savage and satisfying for him. Hindi na ako magtataka kong bakit ganito niya ako kung ituring ngayon.
Walang halaga para sa kanya at isa lamang bagay na pinaparausan niya.
I heard him panted. "Once I'm done with you, I'm outta here." He said.
One last thrust and he came on me.
"We're now even, babe." He whispered, still panting.
This is his goodbyes.
Hindi ko siya matingnan. Nang ibinaba ko ang aking tingin sa aking pagkababae ay nakita kong may umaagos na dugo mula roon.
I am bleeding!
Nanghihina akong napaupo uli at kinuha ang punit punit kong damit. I winced in pain and Gabriel was just coldly staring at me. Walang ekspresiyon ang mukha. His eyes landed on the stain. Nakita ko ang bahagyang pagkagulat niya pero agad din iyong nawala.
Nang akmang titingnan niya ako ay kusa akong yumuko para hindi niya makita ang luhaang mukha ko. I may looked like a beggar now or maybe a prostitute.
"You may leave after you dress up." Saad niya at tinalikuran ako. How can I accept this?
Napahilamos ako sa aking mukha. Nadudurog ang puso kong nakatingin sa damit kong parang ginawang basahan.
Sa paos na boses ay tinanong ko siya. "D---did you love me, Gabriel?" He never said he does and this is my last chance to ask him.
Naramdaman ko ang paglingon niya sa akin. I saw him hesitated but he choose to remain his stoic face.
"I was never there." He added then shut the door leaving me hopeless and very unwanted.
I was never loved by him.
And I'll never be loved by him…
— 次の章はもうすぐ掲載する — レビューを書く
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット