章 2: Chapter 2
Charlotte Monica POV
Graduating in grade school.
Labindalawang taon gulang na si Charlotte Monica Casteel.
Isang buwan na lang ay magtatapos na sa grade school si Charl, kasalukuyang nasa paaralan at nag-sasanay ang mga estudyante sa graduation walk nila, kung anong gagawin nila habang naglalakad papunta sa taas ng entablado at sa pagtanggap ng diploma.
"Chris, where's Erica and Jeane?" Tawag nya sa kaibigang lalake.
"They don't want to practice the graduation walk. Tinatamad na naman ang dalawang iyon." Bored na sagot ni Chris. May fan girls atang nakatitig na naman sa kanya kaya nagiging weird sumagot itong si Chris. Everyone knows that the four of us are best friends. Pero kami ni Chris ang pinaka-close. Magkapitbahay lang din kasi kami.
Chris Patrick de Guzman. Isa sa mga best friend ko, besides Erica and Jeane. Actually, nag-iisang lalakeng best friend ko.
Gwapo. Check!
Mayaman. Check!
Matalino. Check!
Anak ng may-ari ng isang real estate. Check!
Habulin ng mga babae. Check!
Sikat eh. Check!
Magaling sumayaw. Check!
But above all the nice qualities he have, he is respectful and responsible person. Yan ang pinakagusto ko na ugali nya. Check na check!
Magkasundo kami sa maraming bagay, like, mahilig magbasa, mag-aral, and of course, computer games! Check!
Physically, Chris Patrick de Guzman is handsome, straight hair, tall, as in 5"6 feet tall, feeling ko nga mas tatangkad pa sya pagdating nya sa high school and medyo singkit ang mga mata and moreno. Every girl's ideal boyfriend. So much compliment, eh!
Their family business are home furniture. Mga clients nila ay mga celebrities, from in and out of the country. Even politicians and those people from elite families.
He wants to become a pilot. Someday.
"What? Why didn't they tell me that? At ikaw pa mas may alam sa plano nila." Naningkit mga mata ko kay Chris.
"Opss, wala akong alam sa dalawang yun, wag ako pagbuntungan mo. Sinabi lang nila sa akin." Depensa agad ni Chris. "At wag kang sisimangot, ang pangit mo pa naman kapag nakasimangot." Sinasabi nya yon habang nakaakbay sa akin then pinched my nose. He half smiled. Kami na ang PDA. Kaya napagkakamalan kaming magsyota nito. Madalas. But we always denied it. We knew exactly what are we to each other.
"Tseh!" Nagtatampong sabi ko sa kanya.
"Haist. Alam mo naman kapag nagsama ang utak ng dalawang yon, kung ano anong ideya lumalabas." Dagdag pa nya.
Of course, Chris knows them a lot too. The four of us are best friends, since we were kindergarten.
"Rude." Ang nasabi ko nalang. Kainis yung dalawang yun. Si Erica malamang ang pasimuno. Hinayaan ko lang naka-akbay si Chris sa balikat ko habang naglalakad. Tumahimik nalang ako at tinext ulit ang dalawa.
"Tara sa canteen." Nagreply si Jeane sa akin. Like ten seconds after I texted. "They're waiting for us."
"Wow, nagutom sila sa pagtatago." Sarcastic remarks of Chris. Natawa nalang kaming dalawa.
"Sira!" Komento ko. At tumawa ulit.
Lunch break.
Canteen.
"Where did the two of you hide?" Pagkakita ko kina Erica at Jeane sa canteen na kasalukuyang kumakain, lumapit agad kami ni Chris.
"Ooopps, andito na sya." Sabi ni Erica na may nakakalokong ngiti. Chris might have warned them about my sulking. Nakita ko sya na may ka-text kanina.
"What do you want for lunch?" Tanong sa akin ni Chris.
"Ikaw na ang bahala. Usap muna kami."
"Okay." Tumingin naman sya kina Erica at Jeane. At kumindat.
"Nakita ko yon, what was that?" Obviously may tinatago ang tatlong ito. Nakakainis.
"Sus wala, order na ako." Umalis agad sya sa harap namin.
"Ano yon ha? May sekreto kayong tatlo sa akin eh." Nagtatampo na talaga ako.
Huminga muna ito ng malalim at nagsalita. "Wala kaming sekreto sayo noh! Napaka-imaginative mo talaga Charl." Tugon ni Erica. Kaswal naming pag-uusap. She's a maldita sometimes. But she's okay. I mean she more than okay. We're best friends.
"Okay, fine. I missed you girls." I know, hindi ako mananalo sa dalawang ito. Hinayaan ko na lang.
Ngumiti naman si Erica. "I missed you too. I'm sorry we ditched. And we didn't tell you."
I hugged her. Clingy ako pagdating sa dalawang girls na ito. Kaya ayaw kong may hindi nalalaman. She hugged me back. "It's fine." Sabi ko na lang.
Erica Red Valdez. One of my best friends.
Pretty. Of course.
Fair complexion.
Petite.
Long hair.
5"2 ang height.
Crush ng campus yan.
She's adorable.
Matalino din. She loves science and math. And I think, halos lahat ata ng subjects namin sya ang nangunguna.
Matalino na, maganda pa.
Competitive. She loves playing badminton. Varsity.
She's talkative pero may sense naman kausap.
Paiba-iba ng crushes.
Her qualities that I love the most is kapag may nambully sayo sya unang-una ang susugod para ipagtanggol ka. Matapang kahit maliit. And I love the way she is, she may look suplada but deep inside she's very caring person. We've known each other since kindergarten with Chris and Jeane.
Their business is supplier ng medical equipment and other medical supplies sa mga hospital around Philippines. And I know, there's one hospital na sila ang owner. Mayaman din pamilya nila.
She wants to become doctor in surgery.
"Hoy!" Tawag ko kay Jeane. "Kanina pa kami PDA dito ni Erica tapos ikaw kain lang ng kain, kaya ka tumataba eh" Kantiyaw ko kay Jeane. Idi ayon tumigil sya sa pagkain.
"Wow, hiyang-hiya naman ako sa PDA nyo, eh hindi nyo nga ako sinasali eh."
"Sus, aagawan mo pa ako ng moment ah. Nagtatampo ka pa talaga ha." I blurted out in laughter.
Natawa na din si Erica. Tinusok-tusok ko tagiliran ni Jeane. Alam ko malakas kiliti nya dyan. "Oy selos sya. Oy." Nagtinginan kami ni Erica. Sabay namin sya niyakap ng mahigpit ni Erica.
"Oy, ano ba kayong dalawa. Hindi na ako makahinga." Hanggang sa nagtawanan na kaming tatlo. "Okay ka na?" She just nodded. And smiled. We smiled at each other. We understood each other. Never pa kami nag-away, ever since we became friends.
Jeane Althea Laurente. One of my best friends.
She's a bit chubby.
Masyadong hype ang appetite. Haha.
She has a prominent dimples.
Shy type pero malakas ang appeal.
Silent type din.
Smart. She loves science too. Magkasundo sila ni Erica when it comes to science.
Tall.5"7 feet tall.
Curly hair.
She has a gray eyes.
She is half Pinay half Spanish.
She is blonde. Maganda. As in.
Well developed body figure. Siguro dahil na rin half blood sya.
Her qualities I love the most is that she is so sweet. Malambing yan. Sya yung magpapagaan ng loob mo kapag feel mong down na down ka. Sa kanya ko natutunan maging clingy, sumobra nga lang ata ako haha.
Mayaman din ang isang ito. Their family business are nursery schools. About 3 or 5 buildings around Philippines. Plano na ng parents nya na magtayo ng new schools from grade school to colleges. Pero plan palang daw yun sabi ni Jeane. Medyo complicated daw kasi ang kalakaran sa pagkuha ng lisence to run a schools.
She wants to handle their family business. She loves kids. But she wants to be an architect.
Dumating naman si Chris at ang pagkain namin. "Am I interrupting something or missing something?" Naabutan nya kaming nagtatawan kasi.
"Nah, we just having a girl thing conversation."
"Oh, so bakit hindi ako kasali, girl din naman ako?!" Fudge Chris, nag ala babae kilos sya and talked and sound like a gay.
Hahahaha.
We laughed hard. Nilapag nya ang tray sa table namin.
"Baka naman ma-dissapoint mga fan girls mo. You sound like a gay Chris." Komento ni Jeane. Well, nagiging maingay lang yan kapag kami kasama nyan.
Hahahahaha. Laughed again.
Chris made a sour face. Hahaha. Umayos sya ng upo at nilantakan ang inorder nyang pagkain. Biglang tumahimik. Nag-iinarte ang isang ito. Nag-iisip ng backfire sa amin. Haha. We knew him too well.
"Jeane, na-offend ata si Fafa Chris." Sabi ni Erica.
Hahahaha.
"Sige, tumawa lang kayo." Haha. Banta pa nya. Pikon-talo to eh. "At ikaw." Turo nya sa akin.
"Ay ako." Turo ko sa sarili ko. Medyo nagulat ako doon ay.
"Tigilan mo kakatawa mo. Tumutulo na laway mo." Then he smirked. Alam ko yan, nang-iintimidate. Seryoso kunwari. Haha.
Next thing I do, binatukan ko. "Aray ko naman, Charl! Kumakain ang tao oh!" Puno pa ng kanin ang bibig nang magsalita ito.
Hahahahaha.
"You never dare to intimidate me." I smirked at him.
"Fine." He rose his two hands, surrendering. Alam nya matatalo sya kapag kaming tatlo ang nangbwesit sa kanya.
Then I hugged him sumunod naman si Erica at Jeane. "We love you, baby boy."
Pinagtitinginan na pala kami dito sa canteen. Gash.
"Wait girls, you haven't answered me yet, bakit ba kasi kayo nag-skip sa practice? Hello, one month na lang at ga-graduate na tayo." Naupo na kami sa chair. Habang ako ay kumakain.
"Well, we knew that hindi ka mag-e-skip ng practice, so we decided to ditch you. I told you earlier." Sagot ni Erica. So I eyed, Jeane. And they never answered my question. Well. I think tinamad lang talaga sila.
"Wag ka na magtampo, Charl." Sabi naman ni Jeane.
"No I'm not anymore."
Mula kindergarten, grade school at plano nila hanggang college ay magkasama parin sila sa iisang school. That's their plan.
They loved staying at Charl's house. Maaliwalas kasi maraming puno. Kapag vacation time madalas nag- sleepover ang dalawang kaibigang babae, si Chris naman ay dumadalaw lang.
Half day lang ang practice ng graduation walk. After they had their lunch umuwi na sila.
"Bye." Paalam ko sa kanila.
To be continued..
📝 Jannmr
週次パワーステータス
-- 推薦
ランキング 
-- 推薦
チケット