บทที่ 353 : พบสุ่ยเหลียนเยว่!
___________________________________________________________
ลมแรงขึ้น
ยังไม่แรงมากแต่ก็สมกับเป็นหน้าหนาว ลมเพียงแผ่วเบาก็ทำให้สั่นสะท้านได้แล้วนะเนี่ย!
จางเย่หนาวสะท้านทั่วร่างแล้วตอนนี้ เป็นเพราะตอนที่ออกมาวิ่งไม่ได้สวมชุดหนาเผื่อไว้ ได้แต่มายืนหลบลมอยู่ที่ขั้นบันไดหน้าธนาคารนี่แหละ แม้ว่าฝั่งตรงข้ามจะมีร้านกาแฟกับร้านอาหาร แต่เขาไม่ได้เอากระเป๋าเงินติดตัวมาด้วย จึงได้แต่ยืนหลบลมอยู่ตรงนี้
ให้เดาว่าเธอคิดอะไร?
ถึงจะเป็นคำถามที่ฟังดูเรียบง่าย ไม่มีเรื่องวิชาการหลักการอะไรมาเกี่ยวข้อง แต่ขณะเดียวกันกลับยากที่สุด เพราะปัญหาเหล่านี้ไม่มีเส้นสายต้นตอให้จับทิศทางเลย แน่นอนว่าในสายตาคนอื่นนั้น คำถามประเภทนี้ไม่มีทางตอบถูกได้ ต้องพึ่งพาเพียงโชคมหาศาลเท่านั้น! ทว่ากับจางเย่แล้ว ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีวิธีทาง!
เพื่อทำเรื่องนี้จางเย่ถึงกับเปิดแหวนเกมขึ้นมาใช้ เขากดไปที่หน้าต่างช่องเก็บของ หยิบเอาแท่งคริสตัลเล็กๆ ชิ้นหนึ่งขึ้นมาบีบให้แตก
【กำลังบันทึก】
【บันทึกเสร็จสิ้น】
【จำกัดช่วงเวลา : สามสิบนาที】